George & Gracie

Gisteren was de Bay Bridge gedeeltelijk afgesloten, en dit keer niet omwille van de werken (ze zijn de brug nog steeds aan het earthquake-proof maken), maar omwille van George en Gracie. George en Gracie zijn een koppel valken die sinds 2002 in San Francisco de perfecte habitat gevonden hebben, en hier een hele 'bird watcher' cult op gang gebracht hebben. Tot vorig jaar maakten ze hun nest op de 33e verdieping van het PG&E gebouw midden in de stad, maar dit jaar hadden ze gekozen voor de Bay Bridge. Nu is de Bay Bridge volgens kenners perfect om een nest te maken en eieren uit te broeden, het is alleen niet de beste plek voor de jongen om te leren vliegen. Wanneer de jongen voor de eerste keer uitvliegen, zijn ze niet sterk genoeg om Treasure Island of de stad te bereiken, dus vallen ze in het water en verdrinken. Niet echt de toekomst waar elke valken-ouder van droomt... En dus werd gisteren de brug gedeeltelijk afgesloten, werden (onder grote media-belangstelling, 2 tv-helicopters cirkelden boven de brug) de eieren uit het nest genomen en ondergebracht in een centrum in Santa Cruz waar ze zullen worden uitgebroed. De jongen worden dan enkele weken met de hand gevoed en dan terug vrij gelaten. Ook niet echt de droom van elke valken-ouder, maar toch beter dan dood door verdrinking...George (te zien op bovenstaande foto, terwijl hij toekijkt hoe zijn kinderen worden ontvoerd) en Gracie zijn niet de enige valken die San Francisco hun thuis noemen, er zouden nog 6 andere paren wonen. De wolkenkrabbers en pylonen van de bruggen zijn vervangers van de kliffen waar deze vogels normaal gezien wonen, en de stad wemelt van de duiven en andere kleinere vogels die hun maaltijd vormen.

Levi's Plaza Park

San Francisco heeft vele parken en parkjes, en een van de mooiste vind ik Levi's Plaza Park (gelegen vlakbij de kantoren van het wereldberoemde jeansmerk met dezelfde naam). Het is een kleine oase in het midden van de stad, heel 'zen', compleet met kabbelend beekje (artificieel, dat wel) en comfortabele bankjes. Ik vind het een van de beste plaatsen in de stad voor een 'al fresco' lunch (zeker met de aangename temperaturen die we hier momenteel hebben).

"Bedouins"

Het is een vertrouwd beeld wanneer je in San Francisco ergens binnenstapt om een koffie te drinken: Alle tafeltjes zijn bezet door mensen met een laptop, die 's ochtends vroeg binnenkomen, een koffie bestellen en vervolgens de hele dag aan dat tafeltje blijven zitten omwille van de free wireless internet access.
Veel van die mensen zitten effectief te werken, maar vele anderen zijn ingelogd op de zogenaamde 'social networking websites' (vb. MySpace,...). Zielig, tegelijkertijd sociaal op het internet en asociaal op cafe. Waar gaat de wereld naartoe?! ;-)

Volunteering

Ik heb er een sollicitatiebrief voor moeten schrijven (WCC heeft er meer dan 70 ontvangen), een interview voor afgelegd (we waren met 25 uitgenodigd), een tuberculose-test voor ondergaan (ik heb dus vrijwillig een spuit in mijn arm laten steken!!!) en moet 2 dagen een opleiding volgen (we zijn nog met 18), maar ik heb (eindelijk) een vrijwilligerspost gevonden. ;-) Ik ga aan de slag als "front desk volunteer" bij de Women's Community Clinic in Haight Ashbury, een wijk in San Francisco.

Zaterdag heb ik mijn eerste opleidingsdag gehad, en het is wel effe zwaar: Alle andere volunteers hebben ervaring met het Amerikaanse health care systeem, en studeren (of willen gaan studeren) voor dokter, gynaecoloog of health care specialist. En daar zit ik dan tussen, te denken "waar ben ik nu weer aan begonnen?!". Al zal het ongetwijfeld leuke verhalen opleveren voor mijn blog. ;-)

Een voorbeeld. Tijdens mijn sollicitatiegesprek werd me gevraagd of ik me kon identificeren met minderheden (vb. zwarte lesbische vrouwen -ik bedoel maar, dat mens zat vlak voor mij, die ziet mij en dan vraagt die of ik mij kan identificeren met zwarte lesbiennes, ik kan mijn best doen, maar volgens mij ga ik toch bepaalde nuances missen-, alleenstaande moeders, transgenders,...), en ik heb heel vriendelijk uitgelegd dat ik volgens mij deel uitmaakte van een nog kleinere minderheid (blanke, gehuwde huisvrouwen onder de 30 zonder kinderen) en dat ik dus vertrouwd was met het concept 'minderheid'. ;-) En dat ik niet dacht dat ik me met hen moest identificeren, maar dat ik mijn best moest doen om hen zo goed mogelijk te helpen ongeacht hun achtergrond, ras of iets anders. En blijkbaar waren ze tevreden met dat antwoord...

Vliegen naar VS wordt goedkoper

Dat was vandaag voorpaginanieuws op www.standaard.be Goed nieuws dus voor iedereen die ons willen komen bezoeken (vanaf maart 2008 althans).

Maar waarom doet er niemand iets aan de omgekeerde richting? ;-) Als je vanuit Europa naar de VS vliegt, is dat nu al (veel) goedkoper dan als je van de VS naar Europa vliegt, en laat dat natuurlijk het schema zijn dat Dave en ik volgen. Ik probeer momenteel een ticket richting Belgie te vinden, en helaas, niks te vinden onder 1000 euro (!!!). En 1000 euro is niet echt mijn definitie van "goedkoop" (het valt zelfs niet in mijn definitie van "betaalbaar"). ;-) En dat terwijl mijn broertje in september voor 500 euro van Brussel naar San Francisco en terug kan vliegen. Het leven is niet eerlijk...

American Idol

American Idol is hier ondertussen weeral enkele weken bezig, wat normaal gezien wil zeggen dat het leukste al voorbij is (de echt hilarische karakters liggen er allemaal al uit), maar dit keer is er toch nog iets leuks: Een van de kandidaten, Sanjaya Malakar (de naam alleen al!), is duidelijk de slechtste zanger van de hele bende, maar week na week wordt hij niet weggestemd terwijl veel betere zangers wel moeten gaan.

Wat blijkt nu? Er is een hele beweging ontstaan om Sanjaya in het spel te houden, kijk maar eens op www.votefortheworst.com Hij zingt elke week slechter en slechter (van de zenuwen waarschijnlijk), de juryleden breken hem volledig af, en toch krijgt hij miljoenen stemmen. Het hele programma wordt belachelijk gemaakt. En dat wil ik zien natuurlijk. ;-)

Deze hele controverse is natuurlijk prachtig voor het programma: Mensen die anders niet zouden kijken (zoals ikzelf) kijken nu wel omdat ze het hilarisch vinden, mensen die sowieso naar het programma kijken, stemmen nog massaler dan tevoren (wat natuurlijk veel meer opbrengsten genereert voor American Idol).

Nog even afwachten wat er deze week gebeurt...

1 dollar

De afgelopen week heb ik weer iets bijgeleerd over de Verenigde Staten: Naast briefjes van 1 dollar heb je ook muntstukken van een dollar! Ja, ja, ik woon hier ondertussen bijna een jaar, en dat heb ik pas deze week ontdekt. Toch nog niet volledig geintegreerd dus. ;-)

St. Patrick's Day

Vandaag 17 maart is niet alleen de verjaardag van mijn jongste broer (gelukkige verjaardag, broertje!), het is ook St. Patrick's Day en dat wordt hier nogal uitgebreid gevierd hebben we vandaag ontdekt. Meer dan honderdduizend mensen hebben deelgenomen aan de feestelijkheden (een parade over Market Street en optredens bij Civic Center), en heel veel mensen waren groen geschilderd, of hadden groene kleren aan. Wij hebben samen met Sofie en Bart een stuk van de parade gezien, maar zijn vrij snel een Ierse pub in gedoken omdat het iets te fris was buiten (nog maar 16 graden celsius vandaag). Na de nodige versterking, apple cider en fish 'n chips, zijn we terug de straat opgegaan en hebben we nog wat rondgewandeld.

Het groene hondje (Coco, groen geschilderd ter ere van Saint Patrick) hebben we niet zelf gezien maar ik vond hem schattig genoeg om toch effe te vermelden.
En deze foto is nog een verjaardagscadeautje voor mijn broertje: Is zij geen goed potentieel lief?!

Earring Beading

't Is een tijdje geleden dat ik nog heb zitten knoeien met de 'beads' (dezer dagen lig ik liever aan het zwembad), maar ik wil toch nog effe mijn zelf-gemaakte oorbellen showen. ;-) Deze heb ik gemaakt tijdens de 'basic earring construction' class bij Beadissimo. Moest je graag zo'n paar ontvangen, stuur me dan een comment of email waarin je uitlegt waarom jij een paar gratis (!!!, profiteer ervan nu ik nog niet bekend ben), originele oorbellen verdient...

Danielle Steel

't Is hier nog steeds zomer (temperaturen tussen 20 en 24 graden en geen wolkje aan de lucht), dus ik had in de bibliotheek wat zwembad-lectuur gezocht: een roman van Danielle Steel. Zij is een van de best verkopende Amerikaanse auteurs, vooral bekend omwille van haar 'drama romance novels', is vijf keer getrouwd en gescheiden (waarvan 2 keer met veroordeelde misdadigers), heeft daar 9 kinderen aan overgehouden, en woont in een van de grootste 'mansions' van San Francisco (Spreckels Mansion).
Ik zal jullie een groot plezier doen en mijn bespreking van het boek (Dating Game) zeer summier houden: Lees het niet! Neem nooit een boek van haar mee naar huis (tenzij een van de paperback versies om de haard mee aan te steken). Ik kan met de beste wil van de wereld niet begrijpen waarom deze dame al meer dan 600 miljoen boeken verkocht heeft, dus dat is dan nog maar eens een verschil tussen mij en heel veel Amerikanen. ;-)

Toerist in San Francisco

Mijn allereerste aankoop in San Francisco was natuurlijk een paar schoenen (je kan hier ongelooflijk goedkoop schoenen kopen, laat dit een incentive zijn voor mijn vriendinnen om toch eens tot hier te komen!), maar een van mijn andere aankopen was een doosje met daarin 50 kaartjes met wandelingen in de stad: City Walks San Francisco, 50 adventures on foot. Afgelopen weekend (onder een blauwe hemel en met temperaturen tot 26 graden celsius!!!, I love winters in SF) zijn Dave en ik dus op pad gegaan: Een 'easy' (North Beach) en twee 'steep' (Telegraph Hill en Russian Hill) walks stonden op het programma. En geloof me, 'steep' wil zeggen 'bijzonder steil'. ;-)

North Beach is een gezellige wijk met veel Italiaanse restaurantjes, Washington Square Park, leuke boetiekjes en de beroemde City Lights Bookstore. People watching a volonte!

Telegraph Hill hangt tegen een heuvel en heeft als belangrijkste attractie Coit Tower (vanwaar je een prachtig uitzicht over de stad en de baai hebt) en de verschillende 'stairways' (als de berg te steil wordt, wordt de straat vervangen door trappen). Heel speciaal, en 'typisch' San Francisco!
Russian Hill herbergt de beroemdste straat van SF, the crookedest street oftewel Lombard Street between Hyde and Leavenworth (altijd een garantie om foto's te kunnen nemen van Japannertjes) en heel mooie uitzichten over de stad en de baai (da's natuurlijk het voordeel van die bergen - heuvels in de stad).

Drive-Through Starbucks

Weer eentje voor de categorie "drive-through": de drive-through Starbucks! In Belgie kan je geen koffie meenemen in de auto bij gebrek aan deftige "cup holders", maar dat probleem kennen ze hier niet: 5 zitplaatsen in de auto wil zeggen (minstens) 5 cup holders in de auto.

Ladies Who Lunch

Ladies who lunch, end up drunk in Spanish class! ;-)

Een late lunch op een terrasje in Noe Valley (het was hier 18 graden onder een stralend blauwe hemel) met mijn Nederlandse vriendin Ruchamah heeft ertoe geleid dat ik vanavond dronken in de Spaanse les zat. Met ons tweetjes hebben we een fles rode wijn leeggedronken, elk maar een klein beetje gegeten (mmm, chocolate soufle), en vooral heel veel gebabbeld. Pas toen we van tafel opstonden, voelden we allebei dat we iets teveel op hadden, maar toen was het te laat natuurlijk. Een uurtje later kwam ik aan bij Casa Hispana, en sprak ik tot mijn stomme verbazing ineens veel beter Spaans dan voordien. Echt waar, de leraar heeft me zelfs verschillende complimentjes gegeven! ;-) Tegen het einde van de les was ik weer helemaal nuchter, net op tijd om zonder problemen de tram terug naar huis te nemen.

Ladies who lunch, doen dat voortaan niet meer met alcohol op dinsdag en donderdag. ;-)

Het Weer

We hebben hier de afgelopen dagen prachtig weer gehad (en het zou de komende dagen ook nog zo mooi blijven), 20 graden celsius en een stralend blauwe hemel. En dat terwijl normaal gezien het regenseizoen zou moeten bezig zijn. Hier moet dus van genoten worden, en dat ben ik dan ook volop aan het doen: lunchen op een terrasje, een boek lezen op een bankje langs het water,... Sommige mensen liggen al in bikini aan het zwembad, maar dat is me voorlopig nog iets te fris. ;-)

Onderstaande foto toont het zicht dat ik vanmorgen had vanop mijn bankje aan de Mission Bay bibliotheek. D'er zijn wat wolkjes op te zien, maar dat zijn ochtendwolkjes die na 10.30 uur verdwijnen...

Weekendje Weg

Onder het motto "Met alle Chinezen, maar niet met ons" ('t was Chinees nieuwjaar dit weekend, nog eens 500.000 Chinezen extra in San Francisco voor de feestelijkheden, net iets te druk voor ons) zijn Dave en ik er dit weekend op uit getrokken. We hebben de Pacific Coast Highway (Highway 1) tot in Fort Bragg gevolgd (da's dus omhoog, en niet richting Los Angeles, voor de niet-kenners onder jullie), en onderweg zijn we gestopt in de Marin Headlands, Muir Woods, Stinson Beach, Point Reyes, Petaluma, wat vluchtstroken langs de oceaan en Fort Bragg.

Enkele hoogtepunten: Ontbijt met zicht op Golden Gate Bridge / Bambi's, zeeleeuwen en roofvogels (die leven overal langs de kust, ook op nog geen 5 minuten van San Francisco) / Redwoods in Muir Woods (heerlijk rustgevend, zo'n wandeling tussen die gigantisch hoge bomen) / Lunch op een terrasje in Stinson Beach (ja, het was hier 22 graden, wat voor weer was het in Belgie?) / Wandelen op Point Reyes / De verschillende streken en bijhorende landschappen (de wow-momenten waren niet te tellen) / ...

Enkele minpuntjes: Een dode Bambi en verschillende dode "skunks" (die stinken echt uren in de wind), Een akelig verkeersongeval (waar wij gelukkig niet bij betrokken waren), Dave die een beetje misselijk werd van al het bochtenwerk,...

Echt waar: We denken dat we 2 walvissen gezien hebben zaterdag! De stereotiepe Amerikaan bestaat zelfs in Californie! (Grote truck, cowboyhoed, vul het plaatje zelf maar verder aan.)

Enkele sfeerbeelden:

Coffee: 3,35 dollar / Cake: 1,95 dollar / The View: priceless

Yep, Another One

Zitten wij rustig in de zetel naar American Idol te kijken, komt er ineens Breaking News op televisie: Another earthquake in the bay area! Een 4.4tje met epicentrum in Lafayette. Aha, daarom stond de voordeur dus te schudden in het frame. ;-)

En wat doe je dan als perfect geintegreerde San Franciscaan? Je gaat onmiddellijk het internet op om te kijken wat er gebeurd is (schuilen onder tafels is voor toeristen)! ;-) Een adres voor alle info: www.yelp.com Als die website je kan vertellen welk restaurant de moeite waard is, dan kan je er ook betrouwbare info over de laatste aardbeving vinden. Iedereen pent zijn ervaring neer en alles wordt uitvoerig besproken.

En ondertussen check je via de chat of vrienden en collega's ook iets gevoeld hebben. De zes (!!!) kinderen van Dave z'n baas (die in Lafayette woont) zijn uit hun bedjes geschud, en blijkbaar is een deel van Third Street (waar een vriend van ons woont, achter onze hoek) afgesloten omdat de straat wat naar boven is gekomen. Maar geen paniek: Wij hebben praktisch niks gevoeld, en wij zitten nog steeds rustig in de zetel...