Tuesday, July 31, 2007
Vanmorgen tijdens mijn "coffee run" heb ik een leuke en een minder leuke ontdekking gedaan. Eerst het minder leuke nieuws: Mijn grande non fat latte with whipped cream kost geen 3,05 dollar meer (de oude prijs), ook geen 3,14 dollar (met de gemiddelde prijsstijging van 9 cent), maar wel het schandalige bedrag van 3,20 dollar! Ik ga een inzamelactie moeten organiseren om mijn koffie-verslaving te financieren. ;-) En dan het goede nieuws: Na een afwezigheid van 2 maanden is er opnieuw lemon pound cake te krijgen bij Starbucks! Mijn klachtenmailtje naar customer service heeft duidelijk geholpen. ;-)
Sunday, July 29, 2007
SF Marathon
Vanmorgen om 8.30 uur was ik al terug van mijn eerste uitstap van de dag, een wandeling naar de aankomstplek van de San Francisco marathon. Toch wel 5 minuutjes stappen van ons appartement. ;-) Helaas was ook de startplaats maar 5 minuutjes stappen van ons appartement, en aangezien de (eerste) start om 5.30 uur plaatsvond en gefilmd werd door cameraploegen in helicopters die boven ons appartement vlogen, was ik wel heel vroeg wakker deze zondag. :-(
Om 7.45 uur liep ik met mijn koffie (ja, ja, ook op zondag is Starbucks vroeg open) langs Embarcadero waar ik werd ingehaald door een man in sportoutfit met een nummertje op zijn rug die mij vroeg "What side?". Dat bleek de latere winnaar van de marathon te zijn, die nog voordat de verkeersgeleiders waren uitgezet al aan de laatste rechte lijn naar de finish bezig was. Gelukkig was er een agent die hem had opgemerkt en die hem dan op de motor begeleid heeft naar de aankomst zodat de arme kerel onderweg niet overreden werd. ;-)
Aan de finish was helemaal niks te beleven (wat wil je op een zondagochtend 8 uur?), en op een honderdtal toeschouwers na was het er helemaal uitgestorven. Het viel me wel op hoe fris en vrolijk de eerste mannen (en vrouwen) over de aankomstlijn kwamen gelopen, die zagen er beter uit dan ikzelf op dat gruwelijke uur...
Om 7.45 uur liep ik met mijn koffie (ja, ja, ook op zondag is Starbucks vroeg open) langs Embarcadero waar ik werd ingehaald door een man in sportoutfit met een nummertje op zijn rug die mij vroeg "What side?". Dat bleek de latere winnaar van de marathon te zijn, die nog voordat de verkeersgeleiders waren uitgezet al aan de laatste rechte lijn naar de finish bezig was. Gelukkig was er een agent die hem had opgemerkt en die hem dan op de motor begeleid heeft naar de aankomst zodat de arme kerel onderweg niet overreden werd. ;-)
Aan de finish was helemaal niks te beleven (wat wil je op een zondagochtend 8 uur?), en op een honderdtal toeschouwers na was het er helemaal uitgestorven. Het viel me wel op hoe fris en vrolijk de eerste mannen (en vrouwen) over de aankomstlijn kwamen gelopen, die zagen er beter uit dan ikzelf op dat gruwelijke uur...
Friday, July 27, 2007
Help, Need More Money
Oh nee: "It's official; Starbucks to raise the price of coffee drinks on July 31." Gemiddeld zullen de prijzen met 9 cent stijgen, en da's al de tweede prijsstijging in 10 maanden. Mijn 'grande non fat latte with whipped cream' (ja, ik drink non fat lattes met slagroom, ik weet dat dat een beetje contradictorisch is, maar frankly my dear, I don't give a damn) zal dus 3,14 dollar kosten ipv 3,05 dollar nu. En nu Dave ook koffie drinkt (hupsakee, een verdubbeling van de koffie-uitgaven in ons budget) en de dollar zo ongelooflijk laag staat (Dave verdient elke maand minder en minder, ik blijf gelukkig hetzelfde verdienen -niks-), zullen we G -het bedrijf waar Dave voor werkt- toch om een loonsverhoging moeten vragen, want anders moet ik hier nog werk gaan zoeken om onze koffie-verslaving te kunnen bekostigen (en dat moet ten allen tijde vermeden worden). ;-)
Wednesday, July 25, 2007
Winchester Mystery House
Afgelopen weekend hebben we een bezoekje gebracht aan het Winchester Mystery House, een heel bizarre 'mansion' in San Jose.
Sarah Winchester (de weduwe van de zoon van de oprichter van de Winchester Repeating Arms Company) heeft 38 jaar ononderbroken (24/24, 365 dagen per jaar) aan dit huis laten bouwen. Hiermee hoopte ze de geesten van de slachtoffers van Winchester-geweren tevreden te stellen zodat ze niet meer kwamen spoken (waarschijnlijk bleven de geesten weg omwille van het constante lawaai). Sarah Winchester nam geen architect in dienst en tekende alle plannen zelf, waardoor het huis op zijn zachtst gezegd 'vreemd' in elkaar zit: 160 kamers (waarvan 40 slaapkamers en 2 balzalen), 47 open haarden (en dat in San Jose waar het altijd lekker warm is), 17 schoorstenen, 1257 ramen, deuren en trappen die nergens naartoe leiden (tenzij je het plafond of een 6 meter diepe put 'ergens' zou vinden), overal verwijzingen naar het nummer 13 en spinnenwebben (geluksbrengers volgens Sarah Winchester),...
Het was leuk om eens te zien, maar zeker zijn geld niet waard (23,95$ per persoon) en onze gids was vreselijk (ik schrik nog bevend wakker 's nachts omdat ik haar vreselijk nasale stemgeluid in mijn dromen hoor: 'watch your step and please follow me'). ;-)
Sarah Winchester (de weduwe van de zoon van de oprichter van de Winchester Repeating Arms Company) heeft 38 jaar ononderbroken (24/24, 365 dagen per jaar) aan dit huis laten bouwen. Hiermee hoopte ze de geesten van de slachtoffers van Winchester-geweren tevreden te stellen zodat ze niet meer kwamen spoken (waarschijnlijk bleven de geesten weg omwille van het constante lawaai). Sarah Winchester nam geen architect in dienst en tekende alle plannen zelf, waardoor het huis op zijn zachtst gezegd 'vreemd' in elkaar zit: 160 kamers (waarvan 40 slaapkamers en 2 balzalen), 47 open haarden (en dat in San Jose waar het altijd lekker warm is), 17 schoorstenen, 1257 ramen, deuren en trappen die nergens naartoe leiden (tenzij je het plafond of een 6 meter diepe put 'ergens' zou vinden), overal verwijzingen naar het nummer 13 en spinnenwebben (geluksbrengers volgens Sarah Winchester),...
Het was leuk om eens te zien, maar zeker zijn geld niet waard (23,95$ per persoon) en onze gids was vreselijk (ik schrik nog bevend wakker 's nachts omdat ik haar vreselijk nasale stemgeluid in mijn dromen hoor: 'watch your step and please follow me'). ;-)
Monday, July 23, 2007
Drive-By Shooting
"A gunman opened fire Monday afternoon along a busy downtown San Francisco street, injuring one man and causing a scare for the many others who witnessed the shooting." Zo staat het neutraal beschreven op de website van de plaatselijke tv-zender. Het lijkt een berichtje van dertien in een dozijn, maar niet voor mij.
Ik stond namelijk op 20 meter van die plaats op de bus te wachten op het moment dat de shooting plaatsvond. Niet dat ik onmiddellijk besefte wat er gebeurde (ik had nog nooit 'live' schoten gehoord), maar de paniek was er wel: Mensen gilden en liepen weg, en schaaktafels werden omgegooid (op die plek zitten altijd een twintigtal mensen te schaken). De politie was er heel snel, de ambulance gelukkig ook (het slachtoffer heeft een kogel in de enkel gekregen, en verder is er niemand geraakt), en de rust keerde gauw terug. Ik ben ondervraagd door de politie, maar ik heb eigenlijk niks gezien (tegen de tijd dat ik doorhad wat er gebeurde, was het al voorbij).
Ik moet eerlijk toegeven dat ik wel onder de indruk ben van hetgeen gebeurd is, maar echt bang ben ik niet. Ach ja, het leven in de grootstad, het geeft een mens een onderwerp om over bloggen. ;-)
Ik stond namelijk op 20 meter van die plaats op de bus te wachten op het moment dat de shooting plaatsvond. Niet dat ik onmiddellijk besefte wat er gebeurde (ik had nog nooit 'live' schoten gehoord), maar de paniek was er wel: Mensen gilden en liepen weg, en schaaktafels werden omgegooid (op die plek zitten altijd een twintigtal mensen te schaken). De politie was er heel snel, de ambulance gelukkig ook (het slachtoffer heeft een kogel in de enkel gekregen, en verder is er niemand geraakt), en de rust keerde gauw terug. Ik ben ondervraagd door de politie, maar ik heb eigenlijk niks gezien (tegen de tijd dat ik doorhad wat er gebeurde, was het al voorbij).
Ik moet eerlijk toegeven dat ik wel onder de indruk ben van hetgeen gebeurd is, maar echt bang ben ik niet. Ach ja, het leven in de grootstad, het geeft een mens een onderwerp om over bloggen. ;-)
Sunday, July 22, 2007
2 - 20 augustus
Ik kom (weeral) naar Belgie! Helaas voor de vele fans van Dave, kom ik dit keer alleen op bezoek (Dave moet gaan werken om mijn vliegtuigticket te kunnen betalen). ;-)
Op donderdag 2 augustus vertrek ik 's ochtends vroeg in San Francisco, en dan arriveer ik vrijdag 3 augustus 's ochtends in Brussel/Schoten. Gelieve mij vrijdag nog even met rust te laten, zodat ik mijn jetlag effe kan koesteren (en genieten van mijn eerste pak frieten), maar daarna wil ik weer zoveel mogelijk familie en vrienden terugzien. Op maandag 20 augustus vlieg ik terug naar San Francisco, dus ik heb ongeveer 2,5 weken in Belgie.
Voorstellen mogen neergeschreven worden in de comments, of (indien niet voor publicatie vatbaar) naar mijn emailadres gestuurd worden (verkrijgbaar op eenvoudige aanvraag via de comments).
Op donderdag 2 augustus vertrek ik 's ochtends vroeg in San Francisco, en dan arriveer ik vrijdag 3 augustus 's ochtends in Brussel/Schoten. Gelieve mij vrijdag nog even met rust te laten, zodat ik mijn jetlag effe kan koesteren (en genieten van mijn eerste pak frieten), maar daarna wil ik weer zoveel mogelijk familie en vrienden terugzien. Op maandag 20 augustus vlieg ik terug naar San Francisco, dus ik heb ongeveer 2,5 weken in Belgie.
Voorstellen mogen neergeschreven worden in de comments, of (indien niet voor publicatie vatbaar) naar mijn emailadres gestuurd worden (verkrijgbaar op eenvoudige aanvraag via de comments).
Friday, July 20, 2007
Nordstrom Anniversary Sale
Da's wel eigenaardig: Vandaag begint de Nordstrom Anniversary Sale (de volledige herfst- en wintercollectie aan sales prijzen!), en gaan de winkels om 7 uur 's ochtends open. Aangezien ik eerst moet gaan lopen van mezelf voor ik mag gaan winkelen, moet ik dus heel vroeg opstaan (een uurtje in de fitness en dan nog douchen, dat vraagt wat tijd). Maar dat was ik niet van plan, dan ga ik liever wat later. Maar de sympathieke stad San Francisco en de natuurelementen hebben er anders over beslist: een aardbeving van 4.2 op de schaal van Richter heeft me om 4.42 uur vanmorgen wakker gemaakt. Tijd genoeg dus om te gaan lopen, douchen en ontbijten voor 7 uur! Volgens mij is dat een voorteken... ;-)
Wednesday, July 18, 2007
Singing in the Rain!
Vanochtend tijdens mijn "work-out" (klinkt ongelooflijk chic, maar het wil gewoon zeggen dat ik mijn kilometertjes aan het afmalen was op de loopband) was er "breaking news" op televisie. Iedereen denkt dan onmiddellijk aan grote rampen (een zware aardbeving, een neergestort vliegtuig,...), maar nee, het breaking news was het feit dat het regende in de Bay Area!! ;-) Het heeft hier namelijk nog nooit geregend op 18 juli.
Een ongelooflijke hoeveelheid van 0.01 inch regen (0,0254 centimeter, dat noemen ze in Belgie zelfs nog geen regen, dat is een droge dag daar) is er gevallen, en die heeft ervoor gezorgd dat 40 electriciteitscabines in panne vielen en 10000 inwoners van de East Bay zonder electriciteit zaten. Blijkbaar wordt het stof bovenop de transformators nat, dat wordt modder, en die wordt door de "regen" in de transformator gesluisd (want de regen is niet krachtig genoeg om de modder weg te spoelen), en daar ontstaat kortsluiting. En dat allemaal omwille van een paar druppeltjes regen...
Een ongelooflijke hoeveelheid van 0.01 inch regen (0,0254 centimeter, dat noemen ze in Belgie zelfs nog geen regen, dat is een droge dag daar) is er gevallen, en die heeft ervoor gezorgd dat 40 electriciteitscabines in panne vielen en 10000 inwoners van de East Bay zonder electriciteit zaten. Blijkbaar wordt het stof bovenop de transformators nat, dat wordt modder, en die wordt door de "regen" in de transformator gesluisd (want de regen is niet krachtig genoeg om de modder weg te spoelen), en daar ontstaat kortsluiting. En dat allemaal omwille van een paar druppeltjes regen...
Tuesday, July 17, 2007
Buena Vista
Het Buena Vista Cafe is wereldberoemd en helaas gelegen op Fisherman's Wharf, de grootste toeristenval van San Francisco, een plaats die ten allen tijde vermeden moet worden (zeker nu in het toeristische hoogseizoen). En raad eens waar Yvonne (een Duitse vriendin van mij) en ik maandagmiddag aan de toog zaten?! (Ja, ik zit 's maandags om 14 uur in de kroeg, ik ben een huisvrouw met een mini-huishouden, ik heb veel tijd.) ;-) In het Buena Vista Cafe dus, tussen de horden Amerikaanse toeristen. Al hebben we daar niet veel van gemerkt...
Het Buena Vista Cafe staat namelijk bekend om de Irish Coffees die er gemaakt worden, en die moesten we natuurlijk eens uitproberen. Volgens de overlevering werd de Irish Coffee hier uitgevonden, je kan het zelf nalezen op hun website www.thebuenavista.com Ik denk dat het eerder een toeristen-lokkertje is, maar ik kan je verzekeren dat de Irish Coffees sterk waren. Lekker zou ik ze niet durven noemen, maar dat ligt volgens mij meer aan de hoeveelheid whiskey die de barman in onze Irish Coffees goot (in plaats van 1 'jiggertje' whiskey kregen wij er elk 2 in onze Irish Coffee gekieperd). En zo waren wij dus maandagmiddag om 14.30 uur allebei straalbezopen. ;-)
Nee, nee, straalbezopen is overdreven, maar we voelden wel allebei het effect van de alcohol: We hadden het lekker warm (ondanks de dichte mist die er hing, en ja, die hing er echt, dat was geen zinsbegoocheling), de toeristen konden ons niks meer schelen en boodschappen doen was nog nooit zo leuk. Nu begrijp ik waarom al die toeristen naar Fisherman's Wharf komen...
Het Buena Vista Cafe staat namelijk bekend om de Irish Coffees die er gemaakt worden, en die moesten we natuurlijk eens uitproberen. Volgens de overlevering werd de Irish Coffee hier uitgevonden, je kan het zelf nalezen op hun website www.thebuenavista.com Ik denk dat het eerder een toeristen-lokkertje is, maar ik kan je verzekeren dat de Irish Coffees sterk waren. Lekker zou ik ze niet durven noemen, maar dat ligt volgens mij meer aan de hoeveelheid whiskey die de barman in onze Irish Coffees goot (in plaats van 1 'jiggertje' whiskey kregen wij er elk 2 in onze Irish Coffee gekieperd). En zo waren wij dus maandagmiddag om 14.30 uur allebei straalbezopen. ;-)
Nee, nee, straalbezopen is overdreven, maar we voelden wel allebei het effect van de alcohol: We hadden het lekker warm (ondanks de dichte mist die er hing, en ja, die hing er echt, dat was geen zinsbegoocheling), de toeristen konden ons niks meer schelen en boodschappen doen was nog nooit zo leuk. Nu begrijp ik waarom al die toeristen naar Fisherman's Wharf komen...
Sunday, July 15, 2007
Family Watch Dog
In Belgie was ik voor een hardere aanpak van criminelen allerhande, vooral van mensen die iets mispeuteren met kinderen. Hier in Amerika worden die mensen harder aangepakt. Maar waar ze in Belgie niet ver genoeg gaan (naar mijn persoonlijke mening), gaan ze in Amerika soms iets te ver.
Zo kan je op www.familywatchdog.us opzoeken of er geregistreerde 'sex offenders' bij jou in de buurt wonen. Ik heb effe snel onze buurt gechecked en South Beach is nogal 'clean', maar sommige andere buurten in San Francisco zien er toch niet zo gezellig uit.
Helemaal straf vind ik dat die offenders met naam en toenaam, adres en foto op de website vermeld worden. Is dat geen schending van de privacy?!
Andere conclusies die uit deze map te trekken vallen, zijn: In dure buurten wonen minder sex offenders, de meeste offenses zijn gericht tegen kinderen, en raar maar waar, de meeste mensen maken zich geen zorgen over hun kinderen als er een offender in de buurt komt wonen, maar wel over de waarde van hun huis...
Zo kan je op www.familywatchdog.us opzoeken of er geregistreerde 'sex offenders' bij jou in de buurt wonen. Ik heb effe snel onze buurt gechecked en South Beach is nogal 'clean', maar sommige andere buurten in San Francisco zien er toch niet zo gezellig uit.
Helemaal straf vind ik dat die offenders met naam en toenaam, adres en foto op de website vermeld worden. Is dat geen schending van de privacy?!
Andere conclusies die uit deze map te trekken vallen, zijn: In dure buurten wonen minder sex offenders, de meeste offenses zijn gericht tegen kinderen, en raar maar waar, de meeste mensen maken zich geen zorgen over hun kinderen als er een offender in de buurt komt wonen, maar wel over de waarde van hun huis...
Friday, July 13, 2007
No Smoking
In Belgie mag er sinds begin dit jaar niet meer gerookt worden in restaurants, terwijl dat hier in San Francisco al jarenlang zo is. Dat is ook een van de dingen die wij hier zo apprecieren, je gaat hier altijd 'rookvrij' uit (geen sigarettenrook meer in mijn kleren!). Ook in cafes en clubs mag niet gerookt worden, evenals in openbare gebouwen (gemeentelijke diensten, banken,...) of op terrassen van eetgelegenheden. Een van de regeltjes stipuleert ook dat er niet gerookt mag worden binnen een straal van 4 meter rond de ingang van een gebouw (ocharme de rokers die op een regenachtige dag van een sigaretje willen genieten). ;-) Dan moet er in Belgie nog niet geklaagd worden...
Maar soms drijven ze het hier toch een beetje te ver. Zo kan je onderstaand bord terugvinden in veel parken in San Francisco. Niet roken in een park, da's wel een beetje overdreven, zelfs voor een fervent anti-roker als mezelf...
Maar soms drijven ze het hier toch een beetje te ver. Zo kan je onderstaand bord terugvinden in veel parken in San Francisco. Niet roken in een park, da's wel een beetje overdreven, zelfs voor een fervent anti-roker als mezelf...
Wednesday, July 11, 2007
All Stars
De afgelopen dagen was het hier een drukte van jewelste: 3 dagen een zeppelin en enkele helicopters in de lucht, honderden bootjes in het water en enkele honderdduizenden baseball fans op de grond. De reden voor al die drukte? De "All Star Game" (een wedstrijd en "home run derby" tussen de zogezegd beste baseball spelers ter wereld -lees: Amerika-) die plaatsvond in het stadion van de SF Giants (achter onze hoek). Dave en ik zijn verschillende keren langs het stadion gewandeld om de sfeer wat op te snuiven, heel leuk omdat je van de andere kant van de "cove" (het water achter het stadion waar wel eens een homerun wordt ingeslagen) het stadion ziet liggen en de actie op het grote scherm kan meevolgen.
Een opmerking: Wij -de Westkust- worden serieus gediscrimineerd. De wedstrijd moest hier om 5pm beginnen omdat het dan aan de Oostkust -New York en aanverwanten- 8pm en dus prime time is. Erg he. ;-)
Onderstaande foto heb ik niet zelf gemaakt, maar we hebben ze wel zien maken... ;-)
Een opmerking: Wij -de Westkust- worden serieus gediscrimineerd. De wedstrijd moest hier om 5pm beginnen omdat het dan aan de Oostkust -New York en aanverwanten- 8pm en dus prime time is. Erg he. ;-)
Onderstaande foto heb ik niet zelf gemaakt, maar we hebben ze wel zien maken... ;-)
Monday, July 09, 2007
Duboce Triangle
Vandaag ben ik gaan wandelen in Duboce Triangle, een minder bekende buurt van San Francisco, gelegen in het centrum van de stad tussen The Castro, The Mission en The Lower Haight neighborhoods. Merk op dat ik "neighborhood" tegenwoordig zonder "u" schrijf, ik ben helemaal veramerikaniseerd en pas nu ook de Amerikaanse spellingsregeltjes toe. ;-) Duboce Triangle is waarschijnlijk minder bekend omdat er geen "commercieel centrum" (lees: straat met winkels) is. Wel vind je hier mooie Victoriaanse huizen, een leuk parkje (Duboce Park natuurlijk), verschillende "pocket parks" (kleine parkjes langs de kant van de weg) en mooi weer (de buurt is beschermd tegen de mist door Twin Peaks). Ik heb genoten van mijn lunch op een terrasje in het zonnetje want hier was het vandaag 23 graden. In Belgie regent het nog steeds zeker?! ;-)
Saturday, July 07, 2007
South Park
South Park is een parkje achter onze hoek (tussen 2nd, 3rd, Brannan en Bryant Streets), een van de meest typische plekjes in de stad. De leuke lunch-adresjes (The Butler and The Chef, Caffe Centro,...), 2 outlet winkels (Isda en Jeremy's), en mooi gerenoveerde huizen liggen rond een parkje waar je je lunch kan opeten naast de homeless people die hier wonen. Typisch SF. ;-)
Het parkje is bekend geworden tijdens de dotcom-boom van de jaren '90 toen er hier veel internet startups gevestigd waren. Na het einde van de dotcom-bubble was het er wat rustiger geworden, maar nu zijn er opnieuw verschillende kleine web-gerelateerde bedrijven gevestigd.
Voor ons is het gewoon de perfecte plek om te lunchen op een zonnige dag...
Het parkje is bekend geworden tijdens de dotcom-boom van de jaren '90 toen er hier veel internet startups gevestigd waren. Na het einde van de dotcom-bubble was het er wat rustiger geworden, maar nu zijn er opnieuw verschillende kleine web-gerelateerde bedrijven gevestigd.
Voor ons is het gewoon de perfecte plek om te lunchen op een zonnige dag...
Thursday, July 05, 2007
Fireworks
Gisteren was het de Amerikaanse nationale feestdag (4th of July, Independence Day) en da's een dag (net zoals Thanksgiving) waarop er met de Amerikanen nog minder aan te vangen valt dan gewoonlijk. ;-) Massa's volk uitgedost in de Amerikaanse kle(u)ren (allerhande rood-wit-blauwe combinaties met sterretjes), een degoutante BBQ-geur in de lucht, en 's avonds vuurwerk. Voor een keer hing er eens geen mist over San Francisco en kon iedereen het vuurwerk ook effectief zien. Blijkbaar hebben we wat gemist... Want wij hebben onze feestdag gevierd met een brunch op een terrasje ('t was hier heerlijk weer, 25 graden en zonnig), wat gelanterfant in huis en 's avonds een hamburger (zeer Amerikaans!) want de electriciteit was hier uitgevallen dus ik kon niet koken.
Tuesday, July 03, 2007
Life At The Clinic
Vandaag was een 'werkdag' voor mij (lees: ik ging naar de kliniek om te proberen de taken die ik normaal op een uurtje afwerk over vier uur te spreiden). ;-) En twee zaken zijn me bijgebleven:
1. Ik moet dringend terug een cursus Spaans volgen! De Mexicaanse vrouw die ik aan de telefoon kreeg (en die ik zelf in het Spaans probeerde te helpen aangezien er niemand aanwezig was die Spaans sprak), was dus niet zwanger en wou ook geen abortus. Haar dochter wou niet zwanger worden en wou gewoon aan de pil! Oeps, gelukkig kon ze erom lachen en ben ik er toch in geslaagd een afspraak voor de dochter te maken.
2. Stel je voor: Iemand heeft geen geld om een 'health care insurance' af te sluiten (zoals helaas heel veel mensen in de VSA), die komt dus naar een 'free clinic' (waar vrijwilligers, zoals ik, voor die persoon hun tijd en geld opofferen), ze steekt zelfs geen dollar in de donatie-enveloppe (die we aan al onze patienten geven in de hoop toch nog een beetje geld te krijgen aangezien elk bezoek ons ongeveer 500 dollar kost), hangt een zielig verhaaltje op en wat haalt ze dan uit haar handtas als ik haar id (rijbewijs) vraag? Een gloednieuwe iPhone! En daar dan nog wat mee staan showen ook. Kijk, daar komt mijn haar dus recht van omhoog en lopen de rillingen over mijn rug. Ik heb me heel erg moeten inhouden om dat mens niet buiten te zetten en haar nog een schop onder haar kont te geven ook (die was er dik genoeg voor, ze was duidelijk niet ondervoed), maar dat zou tegen 'clinic policy' geweest zijn (en dan zouden we 'gesued' kunnen worden). Zij kon duidelijk wel betalen voor health care terwijl ik vandaag alleen al 14 mensen heb moeten weigeren omdat we geen afspraken meer hebben tot eind juli. Ik haat mensen die profiteren van onze (lees: vooral mijn) goed-doenerij. ;-) (En o ja, ik heb wraak genomen: ze had me gevraagd geld bij te steken in de parkeermeter terwijl zij binnen was, dat ben ik 'vergeten' en nu heeft ze een boete. 't Is maar iets klein, maar ik voelde me toch al een pak beter.) ;-)
1. Ik moet dringend terug een cursus Spaans volgen! De Mexicaanse vrouw die ik aan de telefoon kreeg (en die ik zelf in het Spaans probeerde te helpen aangezien er niemand aanwezig was die Spaans sprak), was dus niet zwanger en wou ook geen abortus. Haar dochter wou niet zwanger worden en wou gewoon aan de pil! Oeps, gelukkig kon ze erom lachen en ben ik er toch in geslaagd een afspraak voor de dochter te maken.
2. Stel je voor: Iemand heeft geen geld om een 'health care insurance' af te sluiten (zoals helaas heel veel mensen in de VSA), die komt dus naar een 'free clinic' (waar vrijwilligers, zoals ik, voor die persoon hun tijd en geld opofferen), ze steekt zelfs geen dollar in de donatie-enveloppe (die we aan al onze patienten geven in de hoop toch nog een beetje geld te krijgen aangezien elk bezoek ons ongeveer 500 dollar kost), hangt een zielig verhaaltje op en wat haalt ze dan uit haar handtas als ik haar id (rijbewijs) vraag? Een gloednieuwe iPhone! En daar dan nog wat mee staan showen ook. Kijk, daar komt mijn haar dus recht van omhoog en lopen de rillingen over mijn rug. Ik heb me heel erg moeten inhouden om dat mens niet buiten te zetten en haar nog een schop onder haar kont te geven ook (die was er dik genoeg voor, ze was duidelijk niet ondervoed), maar dat zou tegen 'clinic policy' geweest zijn (en dan zouden we 'gesued' kunnen worden). Zij kon duidelijk wel betalen voor health care terwijl ik vandaag alleen al 14 mensen heb moeten weigeren omdat we geen afspraken meer hebben tot eind juli. Ik haat mensen die profiteren van onze (lees: vooral mijn) goed-doenerij. ;-) (En o ja, ik heb wraak genomen: ze had me gevraagd geld bij te steken in de parkeermeter terwijl zij binnen was, dat ben ik 'vergeten' en nu heeft ze een boete. 't Is maar iets klein, maar ik voelde me toch al een pak beter.) ;-)
Sunday, July 01, 2007
Weeral Baseball
Hoe slechter de SF Giants spelen (ze staan momenteel laatst in de competitie), hoe meer wij naar de wedstrijden gaan kijken. Ramptoeristen dat we zijn... ;-)
Vrijdagavond waren we uitgenodigd om de baseballwedstrijd SF Giants - Arizona Diamondbacks te volgen vanuit de 'skybox' van Oracle. We kregen gouden tickets (very fancy!), mochten het stadion binnen via een aparte ingang (zodat we niet tussen het plebs moesten staan wachten), werden met een prive-lift naar de vierde verdieping gebracht (vip's mogen blijkbaar niet wandelen), en kwamen dan aan in de 'Oracle Wing'. In de skybox kunnen 15 mensen comfortabel de wedstrijd volgen: d'er staan zeteltjes binnen, op de stoeltjes buiten liggen kussentjes, d'er is gratis eten en drinken (hotdogs, salad bar, ijsjes, chips, wijn,...), en overal hangen tv's zodat je zeker niks van de wedstrijd mist. Baseball, the posh way. Het grootste voordeel van die skyboxes is dat je er geen 'garlic fries' kan krijgen en dat je dus ook niet in die stank moet zitten. ;-) Het uitzicht is zo mogelijk nog mooier dan wanneer je lager in het stadion zit (zie foto's onderaan).
Over de wedstrijd zelf kunnen we kort zijn: de Giants hebben weeral verloren (3-4, na 10 innings) en Barry Bonds heeft homerun nummer 750 uit zijn carriere geslagen (wat hem op 5 homeruns van het record brengt). En geloof me, de Giants zien verliezen vanuit de skybox is veel leuker dan de Giants zien verliezen vanop de gewone zitplaatsen. ;-)
Vrijdagavond waren we uitgenodigd om de baseballwedstrijd SF Giants - Arizona Diamondbacks te volgen vanuit de 'skybox' van Oracle. We kregen gouden tickets (very fancy!), mochten het stadion binnen via een aparte ingang (zodat we niet tussen het plebs moesten staan wachten), werden met een prive-lift naar de vierde verdieping gebracht (vip's mogen blijkbaar niet wandelen), en kwamen dan aan in de 'Oracle Wing'. In de skybox kunnen 15 mensen comfortabel de wedstrijd volgen: d'er staan zeteltjes binnen, op de stoeltjes buiten liggen kussentjes, d'er is gratis eten en drinken (hotdogs, salad bar, ijsjes, chips, wijn,...), en overal hangen tv's zodat je zeker niks van de wedstrijd mist. Baseball, the posh way. Het grootste voordeel van die skyboxes is dat je er geen 'garlic fries' kan krijgen en dat je dus ook niet in die stank moet zitten. ;-) Het uitzicht is zo mogelijk nog mooier dan wanneer je lager in het stadion zit (zie foto's onderaan).
Over de wedstrijd zelf kunnen we kort zijn: de Giants hebben weeral verloren (3-4, na 10 innings) en Barry Bonds heeft homerun nummer 750 uit zijn carriere geslagen (wat hem op 5 homeruns van het record brengt). En geloof me, de Giants zien verliezen vanuit de skybox is veel leuker dan de Giants zien verliezen vanop de gewone zitplaatsen. ;-)