Tuesday, April 22, 2008

Uitstap

Ik was vanochtend met Andrea, mijn ex-collega, aan het chatten en ineens begon het te kriebelen: Het was duidelijk tijd om nog eens op reis te gaan (en Andrea te bezoeken). ;-) Een half uurtje later waren de vliegtuigtickets geboekt, we vertrekken zaterdagochtend om 9.05 uur en arriveren donderdagavond om 7.15 uur terug in San Francisco. Nog een kwartiertje later had ik een hotelkamer geboekt via PriceLine, een website die ik nog nooit geprobeerd had. Het leuke aan die website is dat je een bod kan doen op een hotelkamer (vb. ik heb $135 geboden voor een 4* hotel wat normaal gezien $250 kost) en dan gewoon afwacht of een hotel dat bod accepteert. Ik kreeg onmiddellijk antwoord dat mijn bod aanvaard was, dus ik ben zeer happy momenteel. Al helemaal omdat ik nu weer een excuus heb om de lente-schoonmaak uit te stellen. ;-)

En nu vraagt u zich ongetwijfeld af waar wij naartoe gaan. Wel: we moeten 2 uurtjes vliegen in noordelijke richting, en u mag nu mee beginnen duimen dat het er eens niet regent de komende dagen (wat blijkbaar zeer uitzonderlijk is). Yep: Seattle! We verblijven 3 nachten in de stad zelf (Westin Hotel) en suggesties voor de resterende dagen mogen altijd in de comments geplaatst worden (natuurlijk zijn tips voor Seattle zelf ook welkom).

Monday, April 21, 2008

Uitstapje

Een kort uitstapje deze namiddag bracht volgende vaststellingen:

Leonidas is gearriveerd in San Francisco! Sinds 2 maanden hebben ze een winkel in Crocker Galleria. Ik had wel zin in een lekkere praline, maar $37 (zonder tax) voor een pond (453 gram) pralines vond ik toch wat overdreven. ;-)

We hebben - ook in Crocker Galleria - een bakker gevonden die zowaar een machine heeft om brood te snijden. Dat was de eerste keer dat ik dat zag in San Francisco. En we hebben daar een klein broodje gekocht voor $3,75, weeral schandalig duur, dus ik hoop dat het lekker is.

Verleden week had ik weinig zin om te schrijven. Ik zou kunnen zeggen dat ik de lente-schoonmaak gedaan heb en bijgevolg geen tijd had, maar iedereen die mij kent, weet dat ik dan zou liegen. ;-) Misschien is er beterschap deze week.

Wednesday, April 16, 2008

Baseball

Enkele weken geleden is het baseball-seizoen terug gestart, en dat hebben we gemerkt aan de duizenden mensen die voorbij komen gewandeld (helemaal in het oranje gekleed) op weg naar de thuiswedstrijden van de San Francisco Giants in AT&T Park achter onze hoek.

Baseball zegt me nog altijd niks, maar de hotdogs en margarita's die je in het stadion kan krijgen, zijn niet slecht. Dus werd het hoog tijd om "onze" Giants nog eens te gaan aanmoedigen. ;-) Gisteren (dinsdag) hadden we twee gratis kaartjes voor de wedstrijd tussen de SF Giants en de Arizona Diamondbacks. De wedstrijd begon om 1.35pm, wat ervoor zorgde dat het stadion slechts voor de helft gevuld was (ongeveer 20.000 toeschouwers).

Al tijdens de tweede inning viel ik bijna in slaap van verveling want de wedstrijd trok op niks. De meeste Giants stonden op het veld alsof ze nog nooit een baseball-bal van dichtbij gezien hadden en geen idee hadden wat ze daarmee moesten doen (erop slaan, 't is echt niet moeilijk). Aan het begin van de derde inning zijn we vertrokken, uiteindelijk hebben de Giants (nog maar eens) verloren met 2-7.

Maar ach, de kaartjes waren gratis, 't was lekker warm in het zonnetje en we hadden weer gegeten en gedronken. ;-)

Tuesday, April 15, 2008

Sacramento

Maandag zijn we de hoofdstad van Californie gaan bezoeken, en in tegenstelling tot wat iedereen denkt (inclusief onze gouverneur), is dat niet Los Angeles, maar ieniemienie Sacramento. Iets meer dan een uurtje rijden, en veel warmer dan San Francisco. Helaas zit er daar ook iets in de lucht waar zowel Dave als ik allergisch op reageerden zodat wij de hele dag liepen snotteren. ;-)

De dag begon met een bezoek aan het California State Railroad Museum, speciaal voor mijn ventje natuurlijk maar tot mijn verbazing vond ik het ook interessant.

Daarna hebben we een stukje gewandeld door Old Town Sacramento, gerestaureerde huisjes en heel veel winkeltjes (vooral veel snoepwinkeltjes, da's blijkbaar iets 'typisch').




Laatste stop was het Capitol, waar je dus zomaar binnen mag rondwandelen (je moet wel even door de metaaldetector). Een prachtig gebouw, zeker een bezoek waard. Enkele kamers zijn ingericht als museum, je kan de debatten in kamer en senaat volgen,... Je kan zelfs tot vlak aan het kantoor van de 'Governator' wandelen, want die zit meestal toch in Los Angeles.



Sunday, April 13, 2008

Warm!

Vrijdag was het nog een aangename 25 graden, lekker weertje om aan het zwembad te liggen (de eerste keer dit jaar), maar zaterdag en zondag haalden we 28 graden, en kon ik tussen 11 en 16 niet aan het zwembad liggen wegens te warm (ben wel zondagochtend om 9 uur even naar het zwembad geweest, zalig). Ik denk dat de overgang iets te abrupt gegaan is: donderdag was het nog maar 17 graden, en dan vrijdag opeens bijna 10 graden warmer. Morgen (maandag) worden temperaturen rond 16 graden voorspeld, zo maar even 12 graden kouder dan vandaag!

Maar dit weekend is de hele stad dus op zoek naar manieren om af te koelen, en deze mannen op Washington Square Park hebben de perfecte oplossing gevonden...

Saturday, April 12, 2008

Top 100?!

Bart & Sofie hadden deze week een post geschreven over de 100 beste restaurants in de Bay Area volgens de SF Chronicle. Wij zijn grote fans van lekker eten en afgelopen week hebben we dan ook 2 restaurants van deze lijst uitgeprobeerd: Delfina (op woensdag, 8.30pm, met Bart & Sofie) en Laiola (op vrijdag, 7pm, met ons tweetjes, romantisch noemen ze dat).

Delfina is een heel populair Italiaans restaurant in The Mission (hippe buurt). Het is zo goed als onmogelijk een reservatie te krijgen op een deftig uur, maar Bart was erin geslaagd een tafel te versieren op woensdag om 8.30pm, perfect dus. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de hele hype niet goed begrijp want het eten was wel lekker maar zeker niet spectaculair. Gelukkig maakte het gezelschap weer veel goed. ;-)

Zowel het interieur als de mensen die binnen zaten bij Laiola zagen eruit alsof ze recht uit een lifestyle magazine kwamen geschreden. Niet echt onze stijl, maar kom, het restaurant ligt dan ook in 'trust fund baby heaven', The Marina. Het eten trok helaas op niks: de patatas bravas smaakten enkel naar paprikapoeder, de tortilla en chickpea croquetas smaakten exact hetzelfde (vreemd voor gerechten met compleet andere ingredienten), de 'bacon wrapped medjool dates' waren zwartgeblakerd en smaakten bijgevolg naar as,... Enkel de cocktail die Dave bestelde, een piquante margarita, was uitstekend. En daarvoor hebben we meer dan 100 dollar moeten betalen en de hele avond naar domme-Amerikaanse-single-vrouwen praat moeten luisteren (insert schril lachje, hoge stem, fake borsten en afkeurende blikken naar onze tafel waar effectief eten op verscheen want vrouwen worden blijkbaar niet geacht te eten op restaurant). Verdict: Hier zien ze ons nooit meer terug, en de zoektocht naar een goed Spaans restaurant duurt verder.

Ik denk echt dat wij de afgelopen twee jaar verwend zijn op het gebied van lekker eten en goede restaurants (met uitzondering van dit laatste dan toch), en dat we serieus problemen gaan hebben als we terug naar Belgie verhuizen...

Thursday, April 10, 2008

Jamba Juice

Op vraag van Bart & Sofie nog snel een postje vandaag zodat de blote mannen van het scherm verdwijnen. ;-)

Ik was vandaag nog eens op shoppingtocht gegaan, en ben uiteindelijk meer dan 3 uur in een winkel blijven hangen: Loehmann's. Zalig toch dat je midden in de stad kan outlet shoppen, wat ga ik dat missen als we terug in Belgie wonen (en nee, we weten nog steeds niet wanneer dat zal zijn, het bedrijf laat ons al meer dan 2 maanden in het ongewisse over onze toekomst).

Maar daar ga ik het nu niet over hebben, wel over Jamba Juice. Enkele weken geleden heb ik daar mijn eerste 'smoothie' gehaald en nu het weer terug beter wordt (voor morgen worden er temperaturen rond de 26 graden verwacht), zie je meer en meer mensen met een gigantische Jamba Juice beker rondlopen (en de frappucino's van Starbucks zijn ook aan een comeback bezig). Voor mij dus minder Starbucks, en meer gezonde (met een serieuze korrel zout te nemen wegens uitbundig gebruik van sorbet en allerhande zoetmiddelen) smoothies. Voorlopig heb ik nog maar 2 drankjes uitgeprobeerd: Strawberry Whirl (met appel-aardbeiensap en aardbeien, normaal gezien horen daar ook bananen bij maar gelukkig kan je 'customizen') en Strawberry Surf Rider (met lemonade, limoen sorbet, aardbeien en pechen). In elk drankje moet je een 'boost' kiezen: daily vitamin boost (je dagelijkse dosis vitamientjes), 3G charger (voor meer energie),... Heel leuk bedacht allemaal en perfect in de markt geplaatst, in het 'health minded' San Francisco. ;-)

Wednesday, April 09, 2008

Olympisch Circus (Bis)

Bijna vergeten: Natuurlijk waren ook de naakte mannen weer van de partij bij dit evenement in San Francisco. D'er kan hier niks gebeuren zonder dat er een blote man bij staat. ;-)

Olympisch Circus

Na Londen en Parijs, was vandaag ook San Francisco aan de beurt als promotiestop voor de Olympische Spelen. Voor iedereen die het nog niet wist: Deze zomer worden de Olympische Spelen georganiseerd in Bejing, China, een land dat het niet echt nauw neemt met de mensenrechten. Bedoeling was de Olympische vlam rond te dragen in de stad voor tienduizenden enthousiaste toeschouwers, realiteit was verstoppertje spelen voor betogers (en bijgevolg ook voor de duizenden mensen die gewoon de vlam wilden zien onafgezien van alle politieke spelletjes).

De geplande route liep op 200 meter van ons appartement, maar vanochtend tijdens onze eigen 'run' (coffee run naar Starbucks) hadden we al zo'n vaag vermoeden dat die route niet gevolgd zou worden. Enkele duizenden pro-Tibet en pro-China betogers stonden al op post tegenover elkaar, vreedzaam maar wel indrukwekkend. Indrukwekkend genoeg om de organisatie schrik aan te jagen en de geplande route volledig om te gooien: De eerste loper heeft de toorts aangenomen en is er onmiddellijk mee een magazijn in gelopen (!!!) waar alles en iedereen op bussen is gezet en naar de andere kant van de stad is gebracht om daar te lopen, ver weg van alle betogers maar ook ver weg van alle gewone toeschouwers. Zelfs de afsluitingsceremonie op Justin Hermann Plaza werd op het laatste ogenblik (wij zagen op televisie dat de vlam op dat moment al per bus onderweg was naar de luchthaven) afgelast, ondanks het feit dat de toeschouwers daar persoonlijk door het Chinese consulaat uitgekozen waren.

Schandalig vind ik het dat China en de Olympische organisatie geen kritiek kunnen verdragen, en nog liever hun eigen supporters in de kou laten staan dan het risico te lopen dat er iemand een "Free Tibet" spandoek toont op televisie. En schandalig dat de San Francisco overheid hen daarbij helpt. De Olympische gedachte over 'peace, fair play, en andere blablabla' is al langer verleden tijd, het enige dat telt zijn de sponsorgelden en uitzendrechten, en dat werd vandaag nog maar eens bevestigd.

Dit mooie spandoek wilden we jullie niet onthouden:


Ongetwijfeld goed bedoeld, maar helaas, deze dame kent haar geschiedenis niet (denk maar aan de Olympische Spelen in Berlijn, 1936).

Road Trip Nationale Parken Foto's Bryce Canyon

Bryce Canyon vond ik het meest indrukwekkende park dat we bezocht hebben: het rood van de rotsen tegen het blauw van de lucht en het wit van de sneeuw waren onbeschrijflijk mooi. Weer dezelfde opmerking: de foto's doen geen recht aan de realiteit...

Rode rotsen, blauwe lucht, witte sneeuw,...


en groene plantjes...

D'er lag veel sneeuw

Een foto van mij (een unicum)

Tuesday, April 08, 2008

Road Trip Nationale Parken Foto's Horse Shoe Bend

Horse Shoe Bend is geen nationaal park of monument, het is 'gewoon' een uitzichtpunt over de Colorado rivier. Gratis, niet al te bekend en ongelooflijk mooi...

Van verderaf gezien, is het gewoon een gigantisch gat in de grond (bemerk de kleine mensjes aan het gat)

En als je over de rand kijkt, zie je dit (en als je over de rand durft hangen, kan je de perfecte foto nemen, maar ik werd al lichtjes hysterisch toen Dave dichtbij de rand kwam, dus die foto hebben we niet)

Road Trip Nationale Parken Foto's Monument Valley

Monument Valley is een totaal ander park dan Grand Canyon, maar minstens even indrukwekkend. Gigantische rotsformaties, heel mooie kleuren (natuurlijk weer niet op foto te vatten), en een zandweggetje door het park waar je zelf met de auto over kan rijden (ik denk niet dat dat in warmer weer aan te raden is wegens teveel toeristen en teveel stof).

Hiervan waren we al onder de indruk, en die rotsformaties lagen gewoon langs de kant van de weg (helemaal niet in Monument Valley)

Typische Monument Valley foto's...


Een uurtje later zaten we weeral in de sneeuw (Navajo National Monument)

Huisjes in de grot (Navajo National Monument)

Monday, April 07, 2008

Road Trip Nationale Parken Foto's Grand Canyon

Effe vermelden dat het onmogelijk is om Grand Canyon op foto weer te geven, je moet er echt 'live' naast staan om de grootsheid te apprecieren. En in het hoogseizoen is het volgens mij onmogelijk een foto te nemen zonder dat er 25 vreemde toeristen mee op staan (die staan te poseren voor hun 'dit ben ik voor de Grand Canyon foto'). ;-)

Onze eerste indruk: zo groot, zo diep en zo mooi...

Kissing on the rocks...

Dave kijkt over het randje, ik sta te roepen "ga niet te dichtbij" ;-)

Road Trip Nationale Parken

Met een beetje vertraging volgt er nu toch een verslagje van onze road trip langs de nationale parken Grand Canyon - Monument Valley - Bryce Canyon - Zion. We zijn vertrokken op 18 maart, naar Las Vegas gevlogen en dan met de huurauto verder gereden.

Dag 1: San Francisco - Las Vegas - Hoover Dam - Tusayan: Hoover Dam was voor mij een tegenvaller, in de film ziet het er veel indrukwekkender uit dan in de realiteit (in realiteit is het gewoon een gigantische file-oorzaak: iedereen vertraagt om de dam te zien, toeristen steken de straat over zonder kijken, en d'er loopt slechts een weg zodat iedereen verplicht daarover rijdt). De rest van de dag hebben we gebruikt om de resterende 270 mijlen naar Tusayan (laatste dorpje voor de ingang van Grand Canyon) af te leggen. Bij aankomst in Tusayan bleek dat het daar toch iets frisser was dan wij gedacht hadden: D'er lag sneeuw en de temperatuur lag rond het vriespunt. En wij hadden geen jassen, sjaals, mutsen of handschoenen bij...

Dag 2: Tusayan - Grand Canyon - Kayenta: 's Ochtends vroeg opgestaan om het ijs van de auto te krabben (met een credit card want wij hadden natuurlijk geen krabbertje bij), en dan Grand Canyon National Park binnen gereden. Omdat we zo vroeg waren, hadden we direct parkeerplaats gevonden en konden we met de shuttlebussen verder het park in. Eerste uitzichtpunt was Mather Point, waar we bijna helemaal alleen stonden en dus even echt konden genieten van onze eerste kennismaking met de Grand Canyon. Daarna verder naar Yaki Point, waar we helemaal alleen stonden, zalig om de stilte te horen. Vervolgens terug gewandeld naar de auto en met de shuttle naar Powell Point, om dan langs Hopi Point, Powell Point, Maricopa Point en Trailview Overlook terug naar het dorp te wandelen en met de shuttle terug naar de auto te gaan. Lunch en dan verder met de auto via Desert View Drive naar de oostelijke uitgang van het park. Grand Canyon is prachtig, indrukwekkend, alles wat ik ervan verwacht had. We zijn dan verder gereden naar Kayenta, en onderweg hebben we weer een mooi staaltje van de menselijke natuur mogen bewonderen: D'er was een zwaar ongeluk gebeurd op de snelweg (3 auto's, eentje dwars over de snelweg, eentje op zijn zij halverwege de berm en eentje op zijn dak 3 meter lager in het veld) en wij waren de eerste auto die werd tegengehouden (en hadden dus een 'mooi' zicht op het slagveld). We hebben meer dan 3 uur stil gestaan (d'er loopt daar maar 1 weg en die was afgesloten, dus d'er stond een monsterfile) en ons geergerd aan de mensen: Mensen wandelden, met de camera in de hand, zo dicht mogelijk naar de plaats van het ongeluk, ze beklommen een heuvel naast de weg om een beter zicht te krijgen op de auto die beneden lag,... Ik werd pas helemaal nijdig toen iemand aan mij kwam vragen of ik het ongeluk had zien gebeuren, die man was jaloers op mij! Ramptoeristen, ik heb daar echt een hekel aan, ik vraag me altijd af of ze het zouden apprecieren moest iemand anders hun familie filmen als die liggen te sterven (helaas waren er zeker 1 dode en verschillende zwaargewonden gevallen bij het ongeluk).

Dag 3: Kayenta - Monument Valley - Navajo National Monument - Horse Shoe Bend - Page: 's Ochtends vertrokken uit Kayenta (ook wel 'het grote niets') richting Monument Valley. In Monument Valley met de auto 'jeep' gespeeld en rondgereden in het park, prachtig (gigantsiche rotsformaties in verschillende kleuren)! Ik had een beetje schrik dat Monument Valley zou tegenvallen na de Grand Canyon, maar dat was absoluut niet het geval. Verder richting Navajo National Monument waar we een stuk door de sneeuw gewandeld hebben, om naar het mooie uitzicht te gaan kijken (de meeste trails waren nog afgesloten omwille van het weer). Verder richting Horse Shoe Bend, ongelooflijk mooi (je moet er een eindje voor wandelen, maar het is zeker de moeite waard en gratis bovendien: je staat bovenop de rotsen en kijkt uit op de rivier beneden), en Page.

Dag 4: Page - Bryce Canyon - Tropic: 's Ochtends vertrokken richting Bryce Canyon, en onderweg genoten van het landschap (da's wel leuk: de wegen die we gereden hebben, waren allemaal even mooi behalve het laatste stuk van Hurricane naar Las Vegas). Bryce Canyon vond ik het mooiste park, het landschap is surreeel en heel mooi van kleur (vooral als je er nog sneeuw bij hebt zoals bij ons het geval was). 's Avonds naar Tropic om te overnachten, en een van de beste pizza's ooit te eten (nooit gedacht lekker eten te vinden in 'the middle of nowhere').

Dag 5: Tropic - Zion - Hurricane: 's Ochtends vreselijk geschrokken van de koude temperaturen (vriesweer, en nog steeds geen handschoenen, sjaals, mutsen of jassen) en vertrokken naar Zion. Heel veel geluk gehad dat we nog een parkeerplaats vonden in het park zelf, en dan met de shuttlebus naar Riverside Walk (een makkelijke wandeling langs de rivier) en Emerald Pools (iets minder makkelijk, vooral omwille van de smeltende sneeuw en niet-aangepast schoeisel). Daarna verder naar Hurricane, onze laatste overnachtingsplaats voor Las Vegas.

En daarna hebben we nog enkele dagen genoten in Las Vegas: een heerlijke suite in THEhotel at Mandalay Bay (promotie gevonden op internet), relaxen aan het zwembad, wandelen door de verschillende hotels en casino's, en op het einde stressen omwille van onze gecancelde vlucht en de daarop volgende gedelayde vlucht. ;-)

Nog wat commentaar:
Deze periode was voor ons ideaal, d'er waren nog niet teveel mensen op stap (behalve in Grand Canyon en Zion) en het weer was ideaal (niet te warm, niet te koud behalve 's ochtends vroeg).
Neem goede wandelschoenen mee. Ik stond op mijn waterdoorlatende sneakers in Bryce Canyon in de sneeuw, en dacht aan het einde van de dag enkel nog aan de warme douche die ik hopelijk kon nemen in het hotel.
Verwacht niet te veel lekker eten. Behalve de pizza in Tropic was het echt triestig.

Sunday, April 06, 2008

Rust ;-)

Anne is vandaag terug naar Belgie vertrokken dus binnenkort zullen hier weer postjes verschijnen, maar eerst moet ik drie machines was doen, strijken, kuisen, mailtjes beantwoorden en boodschappen halen.

Het was heel leuk om weer eens 'toerist in eigen stad' te spelen, ook al omdat het weer goed meeviel (volgens Anne was het heel mooi weer, maar ja, die is het Belgische rot-weer gewend). Veel gewandeld, veel gebabbeld, veel gelachen, heel veel geshopt, lekker gegeten (weer iemand overtuigd dat er in de Verenigde Staten lekker gegeten kan worden),... De bekendste ('typische') toeristenvallen nog eens bezocht: Fisherman's Wharf & Pier 39, cable cars, Alcatraz, Golden Gate Bridge,... En enkele minder bekende plekken getoond: Lyon Street Steps, Coit Tower, Pacific Heights,...

Wednesday, April 02, 2008

Las Vegas (Bis)

Het is stilletjes op mijn blog omdat Anne hier op bezoek is en we constant samen op stap zijn, vanaf zondag (als Anne op het vliegtuig naar Belgie zit) zal ik terug meer updates schrijven.

Van zondagochtend tot dinsdagnamiddag zijn we (Anne en ik) in Las Vegas geweest, voor mij de derde keer in anderhalve week, net iets teveel van het goede. De vlucht met Virgin America was okay (super-knap vliegtuig met allerhande leuke technische gadgets, ik was er zo druk mee bezig dat ik zelfs niet door had dat we opgestegen waren), afgezien van mijn twee buurmannen in het vliegtuig (allebei dronken om 9 uur zondagochtend en bijgevolg bijzonder ambetant). Speciaal voor Anne hadden we een kamer in het Mandalay Bay hotel geboekt (zij wou zonnen en dan is het zwembad daar echt perfect). Zondag zijn we gaan shoppen in een outlet center, ik zeg wel 'wij' maar het kwam er eigenlijk op neer dat Anne is gaan shoppen en dat ik erbij was als toeschouwer (ze heeft zelfs een nieuwe valies moeten kopen om alles mee naar huis te krijgen). Maandag hebben we aan het zwembad gelegen, wat over de Strip gewandeld, gegeten onder de (fake) Eifeltoren en 's avonds met Sofie op cafe geweest. En dinsdag vlogen we weeral terug naar San Francisco. Afgezien van wat kleine woordenwisselingen over foto's (Anne wil constant op de foto, ik nooit) hebben we ons goed geamuseerd. ;-)

Mmm, gigantische M&M's...

Europese sloten op de toiletdeur in het Paris hotel (niet die idiote Amerikaanse knopjes)