Olympisch Circus
Na Londen en Parijs, was vandaag ook San Francisco aan de beurt als promotiestop voor de Olympische Spelen. Voor iedereen die het nog niet wist: Deze zomer worden de Olympische Spelen georganiseerd in Bejing, China, een land dat het niet echt nauw neemt met de mensenrechten. Bedoeling was de Olympische vlam rond te dragen in de stad voor tienduizenden enthousiaste toeschouwers, realiteit was verstoppertje spelen voor betogers (en bijgevolg ook voor de duizenden mensen die gewoon de vlam wilden zien onafgezien van alle politieke spelletjes).
De geplande route liep op 200 meter van ons appartement, maar vanochtend tijdens onze eigen 'run' (coffee run naar Starbucks) hadden we al zo'n vaag vermoeden dat die route niet gevolgd zou worden. Enkele duizenden pro-Tibet en pro-China betogers stonden al op post tegenover elkaar, vreedzaam maar wel indrukwekkend. Indrukwekkend genoeg om de organisatie schrik aan te jagen en de geplande route volledig om te gooien: De eerste loper heeft de toorts aangenomen en is er onmiddellijk mee een magazijn in gelopen (!!!) waar alles en iedereen op bussen is gezet en naar de andere kant van de stad is gebracht om daar te lopen, ver weg van alle betogers maar ook ver weg van alle gewone toeschouwers. Zelfs de afsluitingsceremonie op Justin Hermann Plaza werd op het laatste ogenblik (wij zagen op televisie dat de vlam op dat moment al per bus onderweg was naar de luchthaven) afgelast, ondanks het feit dat de toeschouwers daar persoonlijk door het Chinese consulaat uitgekozen waren.
Schandalig vind ik het dat China en de Olympische organisatie geen kritiek kunnen verdragen, en nog liever hun eigen supporters in de kou laten staan dan het risico te lopen dat er iemand een "Free Tibet" spandoek toont op televisie. En schandalig dat de San Francisco overheid hen daarbij helpt. De Olympische gedachte over 'peace, fair play, en andere blablabla' is al langer verleden tijd, het enige dat telt zijn de sponsorgelden en uitzendrechten, en dat werd vandaag nog maar eens bevestigd.
Dit mooie spandoek wilden we jullie niet onthouden:
Ongetwijfeld goed bedoeld, maar helaas, deze dame kent haar geschiedenis niet (denk maar aan de Olympische Spelen in Berlijn, 1936).
De geplande route liep op 200 meter van ons appartement, maar vanochtend tijdens onze eigen 'run' (coffee run naar Starbucks) hadden we al zo'n vaag vermoeden dat die route niet gevolgd zou worden. Enkele duizenden pro-Tibet en pro-China betogers stonden al op post tegenover elkaar, vreedzaam maar wel indrukwekkend. Indrukwekkend genoeg om de organisatie schrik aan te jagen en de geplande route volledig om te gooien: De eerste loper heeft de toorts aangenomen en is er onmiddellijk mee een magazijn in gelopen (!!!) waar alles en iedereen op bussen is gezet en naar de andere kant van de stad is gebracht om daar te lopen, ver weg van alle betogers maar ook ver weg van alle gewone toeschouwers. Zelfs de afsluitingsceremonie op Justin Hermann Plaza werd op het laatste ogenblik (wij zagen op televisie dat de vlam op dat moment al per bus onderweg was naar de luchthaven) afgelast, ondanks het feit dat de toeschouwers daar persoonlijk door het Chinese consulaat uitgekozen waren.
Schandalig vind ik het dat China en de Olympische organisatie geen kritiek kunnen verdragen, en nog liever hun eigen supporters in de kou laten staan dan het risico te lopen dat er iemand een "Free Tibet" spandoek toont op televisie. En schandalig dat de San Francisco overheid hen daarbij helpt. De Olympische gedachte over 'peace, fair play, en andere blablabla' is al langer verleden tijd, het enige dat telt zijn de sponsorgelden en uitzendrechten, en dat werd vandaag nog maar eens bevestigd.
Dit mooie spandoek wilden we jullie niet onthouden:
Ongetwijfeld goed bedoeld, maar helaas, deze dame kent haar geschiedenis niet (denk maar aan de Olympische Spelen in Berlijn, 1936).
posted by marijke at 2:54 PM
1 Comments:
Ik zag het op het nieuws, wat een toestand. Erg vervelend voor de mensen die uren langs de weg stonden te wachten.
Post a Comment
<< Home