iPhone, Anyone?

The Apple nerds are out in full force! Vandaag is de grote dag: Vanavond om 18 uur SF-tijd worden de eerste iPhones te koop aangeboden. Mensen die geen idee hebben wat een iPhone is, zoals ik tot enkele weken geleden, kunnen best even een kijkje nemen op de Apple website. ;-)


Het gaat hier dus wel degelijk om een gsm, beste mensen, ik ben bereid om toe te geven dat het hier gaat om een gsm met wat extra functies, maar het is basically een gsm. Geen remedie tegen aids, geen niet-milieuvervuilende-auto,... Nee, het is maar een gsm! Maar blijkbaar sta ik helemaal alleen met deze mening... ;-)

San Francisco is helemaal in de ban van de iPhone gekte, en de rijen wachtenden voor de winkels groeit nog gestaag aan. Sommige mensen zitten al dagen- en nachtenlang voor de verschillende Apple-winkels te kamperen om toch maar zeker als eerste een iPhone te kunnen bemachtigen. En aangezien het allemaal 'Apple nerds' zijn, wordt daar natuurlijk volop over geblogd ("live vanuit de rij voor de Apple store op Stockton Street"), d'er worden foto's op internet geplaatst (blijkbaar is het een soort statussymbool:"kijk mama, ik kampeer op straat in de kou om een gsm te kopen"), je kan zelfs een 'professionele' wachter/in-de-rij-staander huren om jouw plaats in te nemen zodat jij de nodige centjes kan gaan verdienen om de iPhone te betalen.

Die iPhone kan mij persoonlijk echt niet boeien, maar Dave wel (tja, ik ben met een 'nerdje' getrouwd). ;-) Ik sta alleen langs de zijlijn te applaudisseren voor de marketing department bij Apple, die mensen zijn genius. Om zo een heisa te creeren, moet je echt goed zijn in je job.

O ja, deze t-shirts vind ik erg leuk gevonden: iWait for the iPhone ;-)

Hayes Valley

Vandaag heb ik nog eens 'toerist in eigen stad' gespeeld, in een van de rustigere buurten van San Francisco (Hayes Valley) en niet in een van de buurten die momenteel door toeristen overspoeld worden (Union Square, Fisherman's Wharf). De zomervakantie is duidelijk begonnen...

Hayes Valley was enkele jaren geleden een buurt waar je beter niet door wandelde (tenzij je drugs nodig had of graag overvallen werd), maar de laatste grote aardbeving (in 1989) heeft ervoor gezorgd dat de buurt een nieuwe kans kreeg. Een snelweg stortte in en moest afgebroken worden, en de vrijgekomen plaats werd ingericht met een open, groene ruimte (Hayes Green) en handelszaken. Nu is de buurt bekend voor de trendy boetieks (enkel geschikt voor 'window shopping' met mijn budget), de galerijen met werk van jonge kunstenaars, de designwinkels (heel veel Scandinavisch design, helaas niet met Ikea-prijzen), en leuke restaurantjes en cafeetjes. Er wonen veel jonge mensen, met honden, maar zonder kinderen (als je kinderen krijgt, ben je moreel verplicht naar Noe Valley aka Stroller Valley te verhuizen).

Gay Pride 2007 (2)

Gisteren was het dan tijd voor het hoogtepunt van de Gay Pride festiviteiten in de stad: de Pride Parade! Ik had de indruk dat er veel minder volk was dan vorig jaar, maar volgens de kranten waren er toch een miljoen mensen op af gekomen (misschien begin ik gewend te raken aan grote mensenmassa's). D'er waren weer heel wat mooie creaties te bewonderen, sommige mensen werken echt maandenlang aan hun outfit (en die van hun hondjes) en dat is eraan te zien ook. Hieronder enkele sfeerbeelden...

Gay Pride 2007 (1)

Het is dit weekend weer tijd voor het grootste San Francisco feestje van het jaar: Gay Pride 2007! Al de hele week wordt de stad overspoeld door duizenden homo's, lesbiennes,... en het zal deugd doen als het weekend weer voorbij is (men verwacht hier meer dan een miljoen bezoekers). Niet dat ik iets tegen LGBT's (klinkt als een vieze ziekte, maar wil eigenlijk gewoon zeggen: lesbian, gay, bisexual, transgender people) heb, maar ik heb wel iets tegen grote mensenmassa's en daar zitten we momenteel middenin (enkele honderdduizenden feestvierders, en dan nog enkele tienduizenden baseball-fans die komen kijken hoe 'onze' Giants worden ingemaakt door de New York Yankees).

Vandaag starten de officiele feestelijkheden (heel veel feestjes, de 'dyke march',...), en morgen is er dan de parade waar we ook weer een kijkje gaan nemen, al betwijfel ik of we er lang zullen blijven. En met de zomerse temperaturen die we hier momenteel hebben, zullen we wel weer heel wat naakte mannen zien voorbij wandelen in de parade. Wat zullen sommige toeristen weer grote ogen opzetten en 'thuis' moeten vertellen over dat losbandige San Francisco. ;-)

Een Onverwacht Probleem

Tijdens mijn vrijwilligerswerk heb ik al heel wat dingen gezien en gehoord die ik van tevoren nog nooit gezien of gehoord had: veel miserie (daar zal ik later ook wel eens wat over schrijven), maar soms ook hilarische toestanden. Een voorbeeldje... (sorry voor diegenen aan wie ik het verhaal al 'live' vertelde, maar jullie zeiden dat ik dit zeker moest bloggen)

Tijdens 'annual day' (de dag waarop we honderden telefoontjes krijgen van vrouwen die een afspraak voor een jaarlijkse gynaecologische controle willen maken) bel ik de vrouwen terug om hun afspraak te regelen (we hebben slechts 15 afspraken en krijgen gemiddeld 100 telefoontjes, dus je kan je voorstellen dat de vrouwen die ik terugbel dolgelukkig zijn dat ze een afspraak krijgen). Ik moet dan nogal wat informatie van hen krijgen (o.a. naam, geboortedatum, aantal kinderen,...) en checken of ze niet ongesteld zijn op de dag van hun afspraak (ik weet ondertussen van honderden vrouwen de details over hun cyclus). ;-) Helemaal aan het einde van het gesprek moet ik vermelden dat ze 24 uur voor hun afspraak niks meer in de vagina mogen inbrengen omdat dat het onderzoek zou kunnen bemoeilijken. Dan krijg je 9 van de 10 al de vraag wat 'niks' is, hoewel dat helemaal niet zo moeilijk is: niks is niks, geen penissen, geen vingers, geen vibrators,... Soms komt er dan nog iemand af met een suggestie (een tong, een vrouwencondoom,...) die ik effe moet checken met mijn supervisor, en vooral in het begin voelde ik daar wat gene over, maar die ben ik ondertussen helemaal kwijt. Ik kan zo een gesprek met iemand aangaan over de 'do's and dont's van gynaecologische onderzoeken. ;-) En dan kreeg ik dit te horen:

Ik (aan de telefoon): "Also, 24 hours prior to your appointment please don't insert anything into the vagina as this may cause problems during your check-up." Persoon X (waarvoor ik net een afspraak geregeld had): "Then how am I supposed to do my job?" Ik: "Euhm. I will check with my supervisor. Do you have a moment?" Shit, en ik die dacht dat ik alles al wel gehoord en gezien had, hier was ik dus niet op voorbereid. ;-) Het beste stuk was nog wel dat mijn supervisor zelfs niet met de ogen knipperde en gewoon het standaardantwoord voor deze situaties gaf: Meestal werken deze vrouwen samen met andere vrouwen, en ik moest dus vragen of dat het geval was en of ze dan misschien de klanten konden verdelen naargelang hetgeen ze wensten (ik ga hier niet verder in details treden, alhoewel ik dat tijdens dat telefoongesprek dus wel heb moeten doen, maar ik ga ervanuit dat jullie het wel begrijpen). Ja, ja, dat zit dus ook in mijn job description: carriere-advies geven aan prostituees. ;-)

O ja, van de 15 afspraken die ik die dag gemaakt heb, stelden er 3 vrouwen deze vraag. Zo heb ik ineens een beeld van onze doelgroep... ;-)

So San Francisco...

Gisterenavond zijn Dave en ik terug aangekomen in San Francisco (met anderhalf uur vertraging omwille van 'severe thunder storms' in Washington waardoor het vliegtuig niet mocht opstijgen).

So San Francisco:
- Toen we gisterenavond met de taxi de stad binnenreden, kreeg ik kippenvel van de muur van mist die boven de stad hing. Zo mooi.
- Mijn collega's bij WCC waren dolgelukkig met (en een uurtje later ook kotsmisselijk van) de Belgische pralines die ik had meegebracht.
- 't Zijn solden bij Gap, Nordstrom en Macy's (terwijl in Belgie natuurlijk de sperperiode bezig was en ik dus niet gaan winkelen ben).
- Daarstraks op de tram, zat de Chinese vrouw recht tegenover mij haar nagels te knippen.

Ja, ja, we zijn weer thuis... ;-)

Stilletjes...

Het is een paar weken heel stilletjes geweest op mijn blog, omdat ik de afgelopen weken niet in San Francisco gewoond heb (en dan kan ik daar natuurlijk ook niet over schrijven), maar daar komt vanaf dinsdag verandering in. Dave en ik vertrekken morgen terug naar San Francisco: maandagochtend om 8.15 uur Belgische tijd begint onze grote trek naar het westen, een taxirit gevolgd door een busrit gevolgd door een vliegtuigtrip gevolgd door weer een vliegtuigtrip gevolgd door een taxirit, zodat we maandagavond rond 20.30 uur San Francisco tijd weer 'thuis' zijn.

En als we heel eerlijk zijn, moeten Dave en ik allebei toegeven dat het ook echt voelt alsof we naar huis gaan. Ergens in de maanden tussen januari en juni is San Francisco blijkbaar ons 'thuis' geworden (al moesten we wel weer even naar Belgie om dat te beseffen)...

Weer Een Anniversary...

Vandaag is het exact een jaar geleden dat Dave en ik met ons hele hebben en houden richting San Francisco vertrokken. Nu mag dat 'hele hebben en houden' met een serieuze korrel zout genomen worden, want ik ken mensen die met meer bagage voor 2 weekjes op vakantie vertrekken. ;-) We zijn aangekomen met 2 grote en 1 kleine valies, en 4 weken later zijn onze 15 kartonnen doosjes aangekomen. (Gelukkig had ik van tevoren opgezocht hoe groot de appartementjes waren -50m²-, en hadden we niet onze meubels mee verhuisd.)

Net een jaar duurt dit avontuur dus al, en ondertussen zijn we het goed gewoon in The States (vooral in San Francisco dan, want ik denk nog steeds dat ik een hartaanval zal krijgen als iemand mij ergens anders in dat land dropt). We hebben onze 'ups and downs' gehad, maar zien het allebei zitten om nog enkele jaren daar te blijven. En na een jaar slagen we er ook al in om verschillende positieve kanten aan de VS te zien, en die ook tegenover vrienden en familie te verdedigen (wat ons niet altijd in dank wordt afgenomen). ;-)

En toch: geen betere plaats dan Belgie om te vieren dat je een jaar in de VS woont...

Oh Belgie...

Ik ben ondertussen al een volledige dag in Belgie, en ik heb zowaar een beetje last van 'omgekeerde cultuurshock'. ;-) Het is raar om over straat te lopen en mensen te zien die geen koffiebeker of waterflesje in hun hand hebben. Het is raar om ergens iets te gaan eten en mensen een sigaret te zien/ruiken opsteken (ik dacht trouwens dat dat ondertussen verboden was in Belgie). Het is raar om prijzen in euro te zien staan, en bij het afrekenen ook effectief die prijs te moeten betalen (zonder dat er nog taksen bij gerekend worden). Het is raar om mensen rond mij Nederlands te horen praten, en ik moet terug leren daar rekening mee te houden vooraleer ik mijn gedacht ergens over zeg (die mensen kunnen mijn Nederlands verstaan!). Het is raar om een winkel binnen te lopen en niet na 5 seconden al vriendelijk begroet te worden, maar gewoon genegeerd te worden tot je beslist of je iets wil kopen. Het is raar om auto's die rechts willen afslaan te zien stoppen voor het rode licht (in Amerika mag je daar doorrijden als er geen verkeer uit de andere richting komt). Het is raar, maar tegelijkertijd is het ook leuk en o zo vertrouwd.

Al dacht die douane-beambte in Brussel gisteren waarschijnlijk wel dat ik 'raar' was toen ik hem vriendelijk begroette met 'good morning' en hem mijn Belgisch paspoort overhandigde met 'please'. Hij antwoordde in het Nederlands 'welkom in Belgie' en dan nog iets over het mooie weer. Ik stond hem wat dom aan te staren want ik had helemaal niet door dat hij Nederlands sprak en geen Engels (ik was toen al wel bijna 24 uur wakker en redelijk groggy) en ik vroeg 'excuse me?'. Waarop hij naar het Engels overschakelde en zei dat hij dacht ik Nederlands sprak omwille van mijn voornaam maar dat dat dus niet het geval was. En toen pas besefte ik dat hij Nederlands tegen mij gesproken had! Ik heb gezegd "O ja, ik spreek Nederlands." en ik ben maar stilletjes doorgelopen want hij begon me wel heel raar aan te kijken...