Move
Het bedrijf waar ik ondertussen toch al twee weken voor werk, is afgelopen weekend verhuisd. Vorige vrijdag hadden we alles ingepakt en klaargezet voor de 'movers' en maandag was alles tot mijn stomme verbazing geinstalleerd en werkensklaar in de nieuwe kantoren.
Het nieuwe kantoor is een grote open ruimte, met enkele glazen 'dividers' en 'floor-to-ceiling' ramen aan twee kanten (waardoor veel zonlicht binnen komt, wat als nadeel heeft dat we de helft van de dag onze computerschermen niet kunnen bekijken omdat de blinden nog niet geinstalleerd zijn). Ik was in de verste hoek geplaatst, met mijn rug naar iedereen en met zicht op het kruispunt Van Ness & Eddy, recht tegenover een Burger King en Round Table Pizza. Ik heb mezelf dan maar verhuisd naar een bureau met mijn rug naar een raam zodat ik toch wat andere mensen kan zien, maar nog steeds een 'view' heb. De 'view' bestaat helaas voor het grootste deel uit daklozen en drugsgebruikers, en Van Ness Avenue (zowat de druktste straat van SF). ;-)
Mijn 'commute' is erop achteruit gegaan: van 10 minuutjes met de shuttlebus en 10 minuutjes wandelen, naar 10 minuutjes met de shuttlebus / wachten op Bus 31 / met bus 31 door The Tenderloin (de slechtste buurt van SF) en dan een minuutje wandelen. In totaal ben ik nu zo'n 30-40 minuten onderweg, afhankelijk van Muni (het openbaar vervoer in SF).
Ontbijt is geen optie meer, gezien de onsmakelijke toestanden die ik onderweg zie: vanochtend zag ik bijvoorbeeld een (waarschijnlijk) drugsverslaafde vrouw een man een blowjob geven op het voetpad (in volle ochtendspits, dus in het zicht van tientallen schoolkinderen). Maar tussen de drugsverslaafden en dealers, zitten ook veel sukkelaars, meestal mentaal gehandicapten die langs de straat leven omdat ze nergens anders naartoe kunnen. Miserie alom, en ik voel me ontzettend machteloos als ik dat allemaal zie.
Het nieuwe kantoor is een grote open ruimte, met enkele glazen 'dividers' en 'floor-to-ceiling' ramen aan twee kanten (waardoor veel zonlicht binnen komt, wat als nadeel heeft dat we de helft van de dag onze computerschermen niet kunnen bekijken omdat de blinden nog niet geinstalleerd zijn). Ik was in de verste hoek geplaatst, met mijn rug naar iedereen en met zicht op het kruispunt Van Ness & Eddy, recht tegenover een Burger King en Round Table Pizza. Ik heb mezelf dan maar verhuisd naar een bureau met mijn rug naar een raam zodat ik toch wat andere mensen kan zien, maar nog steeds een 'view' heb. De 'view' bestaat helaas voor het grootste deel uit daklozen en drugsgebruikers, en Van Ness Avenue (zowat de druktste straat van SF). ;-)
Mijn 'commute' is erop achteruit gegaan: van 10 minuutjes met de shuttlebus en 10 minuutjes wandelen, naar 10 minuutjes met de shuttlebus / wachten op Bus 31 / met bus 31 door The Tenderloin (de slechtste buurt van SF) en dan een minuutje wandelen. In totaal ben ik nu zo'n 30-40 minuten onderweg, afhankelijk van Muni (het openbaar vervoer in SF).
Ontbijt is geen optie meer, gezien de onsmakelijke toestanden die ik onderweg zie: vanochtend zag ik bijvoorbeeld een (waarschijnlijk) drugsverslaafde vrouw een man een blowjob geven op het voetpad (in volle ochtendspits, dus in het zicht van tientallen schoolkinderen). Maar tussen de drugsverslaafden en dealers, zitten ook veel sukkelaars, meestal mentaal gehandicapten die langs de straat leven omdat ze nergens anders naartoe kunnen. Miserie alom, en ik voel me ontzettend machteloos als ik dat allemaal zie.
posted by marijke at 7:10 PM
2 Comments:
Wat ben ik blij dat we toch niet in die buurt gaan wonen zijn. De appartementen zijn er groot en mooi voor de prijs, maar ik zag het toen inderdaad ook niet zitten om elke ochtend op weg naar het werk met al die taferelen geconfronteerd te moeten worden... Bart was verkocht voor dat appartementje toen, maar ik heb hem overtuigd om het niet te nemen door 1 keer de weg appartement-BART te voet te doen en onderweg te tellen hoeveel vreemde mensen moesten ontweken worden. Het aantal was meer dan overtuigend om ergens kleiner en duurder te gaan wonen! Voor je veiligheid moet je niet te veel vrezen denk ik, maar ik hoop dat je snel een manier vindt om er anders naar te kijken zodat het gemakkelijker wordt. Ik snap ook nog altijd niet hoe de rijke San Franciscaan er in slaagt om dagelijks in zijn/haar dikke wagen voorbij dit alles te rijden op weg naar zijn/haar luxeleventje.
Jezus dat is wel echt niet leuk. Hopelijk kan je er idd binnenkort anders tegenaan kijken want anders gaat dat wreten;-(
Maar waarom zijn ze naar zo een buurt verhuisd?
Post a Comment
<< Home