Eerste Werkdagen
De combinatie bijna-full-time-job, halve-dag-per-week-vrijwilligerswerk en huishouden is exact wat ik nodig had na mijn 'sabbatical'. Ik geniet echt van het feit dat ik 's ochtends vroeg moet opstaan, me moet haasten in de badkamer, om samen met al die andere werkmensen te vertrekken, koffie te halen (een essentieel onderdeel van de Amerikaanse werk-cultuur) vooraleer ik het kantoor binnenstap. Ik voel me weer deel van een groter geheel. En dat klinkt allemaal heel belachelijk waarschijnlijk, maar ik voel me beter dan ik me de afgelopen 2 jaar gevoeld heb (alhoewel ik raar genoeg het werken niet echt bewust gemist heb tijdens die 2 jaar).
Mijn job is interessant (voorlopig toch: ik ben de standaard-rondreizen van het Frans naar het Nederlands aan het vertalen), maar ik denk dat dat binnenkort zal veranderen. Ik zou toch een beetje opgeleid moeten worden zodat ik mijn job kan beginnen, maar dat zie ik niet echt gebeuren. Probleem is dat het koppel eigenaars van het bedrijf helemaal niks kunnen/durven delegeren, zodat zij hopeloos overwerkt en gestresseerd zijn, en de rest van het personeel (25 personen) neemt geen eigen initiatief omdat de eigenaars dat helemaal niet aanmoedigen. En natuurlijk vinden ze allebei dat zij de enigen zijn die mij kunnen opleiden, maar helaas vertrekt nummer 1 donderdag voor een maand naar Londen en nummer 2 vertrekt in december voor een maand naar het buitenland. Dus ik denk dat ik saaie tijden tegemoet ga. Mijn collega's zijn ook niet direct van de sociaalste (d'er wordt geen woord gezegd op kantoor, tenzij het over het werk gaat), maar nu vrijdag heb ik wel een lunch date met E en die zal mij (hopelijk) op de hoogte brengen van de office roddels en gebruiken. Spannend! ;-)
Mijn job is interessant (voorlopig toch: ik ben de standaard-rondreizen van het Frans naar het Nederlands aan het vertalen), maar ik denk dat dat binnenkort zal veranderen. Ik zou toch een beetje opgeleid moeten worden zodat ik mijn job kan beginnen, maar dat zie ik niet echt gebeuren. Probleem is dat het koppel eigenaars van het bedrijf helemaal niks kunnen/durven delegeren, zodat zij hopeloos overwerkt en gestresseerd zijn, en de rest van het personeel (25 personen) neemt geen eigen initiatief omdat de eigenaars dat helemaal niet aanmoedigen. En natuurlijk vinden ze allebei dat zij de enigen zijn die mij kunnen opleiden, maar helaas vertrekt nummer 1 donderdag voor een maand naar Londen en nummer 2 vertrekt in december voor een maand naar het buitenland. Dus ik denk dat ik saaie tijden tegemoet ga. Mijn collega's zijn ook niet direct van de sociaalste (d'er wordt geen woord gezegd op kantoor, tenzij het over het werk gaat), maar nu vrijdag heb ik wel een lunch date met E en die zal mij (hopelijk) op de hoogte brengen van de office roddels en gebruiken. Spannend! ;-)
posted by marijke at 7:07 PM
2 Comments:
Als je er gelijk een wervelwind gaat doorgaan, zoals blijkbaar in je andere vrijwillige jobs, dan zal je snel wel initiatief nemen en staan trappelen voor meer werk.
Na vorig jaar een heel jaar studeren en klein beetje werken, maar zonder betaald te worden. Moet ik toch zeggen dat het een enorme voldoening was toen k mijn eerste paycheck kreeg een paar maand geleden. En het werk blijft enorm boeiend.
Goed dat je er zo meteen inspringt zeg. Je hebt de cultuur op het kantoor wel al snel door. Succes met de nieuwe baan!
Post a Comment
<< Home