Interviewing
Voor de eerste keer in heel lang ben ik vandaag "live" op sollicitatiegesprek geweest, een echt Amerikaans interview dus. Ik had al wel enkele telefonische interviews gedaan, maar zo'n "live" gesprek is toch nog wel effe iets anders. Heel vermoeiend om enerzijds te proberen de vragen te begrijpen (zeker als er vak-jargon gebruikt wordt) en anderzijds een deftig antwoord te formuleren in een taal die niet de jouwe is, en dat allemaal terwijl je wanhopig probeert slim en snugger over te komen. En dan komt er ook nog een portie stress bij kijken natuurlijk: Gaan die mij niet uitlachen omwille van mijn accent?, Hoe verloopt een sollicitatiegesprek in Amerika?,...
Elke keer als ik in Belgie geinterviewd werd door een vrouw mocht ik de job vergeten, als ik geinterviewd werd door een man kreeg ik de job meestal aangeboden. (Vraag me niet waarom. Ik begrijp het zelf ook niet.) Jullie begrijpen mijn lichte paniek toen bleek dat ik vandaag door drie vrouwen zou geinterviewd worden! Als ik dat van tevoren had geweten, was ik wellicht niet komen opdagen. ;-)
Maar blijkbaar klikt het beter met Amerikaanse vrouwen, want ik ben uitgenodigd voor een tweede gesprek! Joepie (dansje rond de tafel)! Uit meer dan 100 sollicitatiebrieven werden 20 mensen geselecteerd die ze opgebeld hebben voor een telefonisch interview, daarvan werden er 13 uitgenodigd voor een gesprek en daarvan mogen er twee terugkomen voor een tweede gesprek en daarvan ben ik er eentje. Okay, als ik het zo op het scherm zie staan, is het al wat minder indrukwekkend, maar ik ben toch ongelooflijk trots op mezelf. ;-)
Volgende dinsdag moet ik terug voor mijn tweede (en beslissende) gesprek. Allemaal duimen dus! O ja, heeft er iemand tips over hoe ik best kan aanbrengen dat ik van 16 december tot en met 3 januari in Belgie op vakantie wil gaan (onze vakantie in Belgie is verlengd!) zonder dat ze mij vierkant uitlachen en op straat zetten? ;-) 't Is hier namelijk de gewoonte dat je de eerste zes maanden in je nieuwe job geen dag vakantie moet verwachten...
Elke keer als ik in Belgie geinterviewd werd door een vrouw mocht ik de job vergeten, als ik geinterviewd werd door een man kreeg ik de job meestal aangeboden. (Vraag me niet waarom. Ik begrijp het zelf ook niet.) Jullie begrijpen mijn lichte paniek toen bleek dat ik vandaag door drie vrouwen zou geinterviewd worden! Als ik dat van tevoren had geweten, was ik wellicht niet komen opdagen. ;-)
Maar blijkbaar klikt het beter met Amerikaanse vrouwen, want ik ben uitgenodigd voor een tweede gesprek! Joepie (dansje rond de tafel)! Uit meer dan 100 sollicitatiebrieven werden 20 mensen geselecteerd die ze opgebeld hebben voor een telefonisch interview, daarvan werden er 13 uitgenodigd voor een gesprek en daarvan mogen er twee terugkomen voor een tweede gesprek en daarvan ben ik er eentje. Okay, als ik het zo op het scherm zie staan, is het al wat minder indrukwekkend, maar ik ben toch ongelooflijk trots op mezelf. ;-)
Volgende dinsdag moet ik terug voor mijn tweede (en beslissende) gesprek. Allemaal duimen dus! O ja, heeft er iemand tips over hoe ik best kan aanbrengen dat ik van 16 december tot en met 3 januari in Belgie op vakantie wil gaan (onze vakantie in Belgie is verlengd!) zonder dat ze mij vierkant uitlachen en op straat zetten? ;-) 't Is hier namelijk de gewoonte dat je de eerste zes maanden in je nieuwe job geen dag vakantie moet verwachten...
posted by marijke at 5:11 PM
4 Comments:
Hoi Marijke,
Ik heb nog niet eerder gereageerd hier, maar ik heb wel de nodige praktijk met (eerste) banen in de VS. Het feit, dat je als een van de twee bent terug gevraagd, betekent, dat je grote indruk hebt gemaakt.
Ik wil je heel sterk waarschuwen, echter. Die vakantie kan precies datgene zijn, waarop je wordt afgekeurd. Als er iets is, wat Amerikanen makkelijk opgeven om iets te krijgen, is het vakantie.
Ik weet niet hoe flexibel je bent, wat dat betreft, maar als je die baan echt wilt hebben, denk ik, dat je bereid moet zijn die vakantie op te geven.
Als mensen hier van baan veranderen verwachten ze over het algemeen het eerste half jaar tot heel jaar geen vakantie, daarna twee weken.
Toch wens ik je veel succes, en ze willen je wel degelijk hebben, want een 50/50 % kans is groot!
Vraag om pas te beginnen nadat je terug bent!
Ik heb het wel meer gehoord, mensen die solliciteerden en wiens vakantie al vastlag, die kreeg toch de job en mocht ook nog op verlof. Je weet maar nooit, eerlijkheid van bij het begin duurt het langst denk ik. Succes.
Ik zou het inderdaad ook zo aanpakken als Ann het zegt. Misschien hebben ze toch wel begrip dat je de feestdagen bij je familie wil doorbrengen...??? (hopelijk)
Eerlijk duurt inderdaad het langst... Iemand die "gemotiveerd" eraan begint, werkt ook stukken beter dan iemand die "verplicht" werd zijn/haar vakantie op te geven...
Als ik hier de "recruter" zou zijn, zou ik toch wel begrip hebben voor de situatie denk ik!
Succes!
Enne, het feit dat je 2 weken vakantie wil, speelt niet in je voordeel, vrees ik. Amerikanen gaan nooit langer dan 1 week op vakantie...
Maar eerlijkheid duurt het langst. Je zou inderdaad kunnen suggereren dat je pas na je vakantie aan de slag wil...
Veel succes en ga ervoor!!!
Groetjes,
Post a Comment
<< Home