Op Stap Naar Het Noorden
Vandaag hebben we weer een hele weg afgelegd: vertrokken uit San Francisco, over de Golden Gate Bridge, over Highway 101 naar het noorden, dan Highway 128 naar het westen, door Anderson Valley, via Highway 1 naar Mendocino. Een tocht langs heel verschillende landschappen, maar allemaal even mooi...
Het begon vanochtend al met een prachtig zicht over de Golden Gate Bridge en San Francisco, onder het genot van een Starbucks venti non-fat with whipped mocha en lemon pound cake. Ochtendmist kan soms heel mooi zijn...
En werd gevolgd door een rit over Highway 128 West langs niet-zo-toeristische wijngaarden in Anderson Valley, waar we gestopt zijn voor een wine tasting bij Navarro (helaas geen succes). De lunch in 'boerengat nummer 2' Boonville (d'er liggen slechts vier dorpjes langs 128 West: Yorkville, Boonville, Philo en Navarro, en ze hebben allemaal minder dan 800 inwoners) daarentegen was heerlijk.
Onze eindbestemming vandaag was Mendocino, een heel mooi oud dorpje tussen Highway 1 en de oceaan geplakt. We hebben al een wandeling door het dorpje gemaakt (op 30 minuten heb je echt alles gezien), maar eigenlijk kom je hier niet naartoe om in het dorpje rond te kijken, de oceaan is veel interessanter, zeker nu het 'whale migrating season' is. En ja hoor, als je lang genoeg naar de oceaan staart, zie je walvissen! Enkele tientallen fonteinen, hier en daar een zwart-grijze vlek (een rug?) en 1 staart (net zoals in de film!). Ik bleef de hele tijd hopen op een salto, maar volgens Dave doen die beesten dat alleen maar in de film en in SeaWorld. ;-) Even serieus: Het is een raar gevoel om te beseffen dat er walvissen rondzwemmen op minder dan 2 kilometer van waar jij staat, heel indrukwekkend en we waren er allebei wat geemotioneerd en even stil van. (Doe geen moeite, er zijn geen walvissen te zien op onderstaande foto.)
Hier logeren we vannacht: de George Switzer room in The Headlands Inn. Compleet met bloemetjesbehang op het plafond, schommelstoel, open haard en zicht op de oceaan en het dorpje. Romantisch...
Het begon vanochtend al met een prachtig zicht over de Golden Gate Bridge en San Francisco, onder het genot van een Starbucks venti non-fat with whipped mocha en lemon pound cake. Ochtendmist kan soms heel mooi zijn...
En werd gevolgd door een rit over Highway 128 West langs niet-zo-toeristische wijngaarden in Anderson Valley, waar we gestopt zijn voor een wine tasting bij Navarro (helaas geen succes). De lunch in 'boerengat nummer 2' Boonville (d'er liggen slechts vier dorpjes langs 128 West: Yorkville, Boonville, Philo en Navarro, en ze hebben allemaal minder dan 800 inwoners) daarentegen was heerlijk.
Onze eindbestemming vandaag was Mendocino, een heel mooi oud dorpje tussen Highway 1 en de oceaan geplakt. We hebben al een wandeling door het dorpje gemaakt (op 30 minuten heb je echt alles gezien), maar eigenlijk kom je hier niet naartoe om in het dorpje rond te kijken, de oceaan is veel interessanter, zeker nu het 'whale migrating season' is. En ja hoor, als je lang genoeg naar de oceaan staart, zie je walvissen! Enkele tientallen fonteinen, hier en daar een zwart-grijze vlek (een rug?) en 1 staart (net zoals in de film!). Ik bleef de hele tijd hopen op een salto, maar volgens Dave doen die beesten dat alleen maar in de film en in SeaWorld. ;-) Even serieus: Het is een raar gevoel om te beseffen dat er walvissen rondzwemmen op minder dan 2 kilometer van waar jij staat, heel indrukwekkend en we waren er allebei wat geemotioneerd en even stil van. (Doe geen moeite, er zijn geen walvissen te zien op onderstaande foto.)
Hier logeren we vannacht: de George Switzer room in The Headlands Inn. Compleet met bloemetjesbehang op het plafond, schommelstoel, open haard en zicht op de oceaan en het dorpje. Romantisch...
posted by marijke at 6:03 PM
3 Comments:
zo mooie hotelletjes dat jij altijd vind. Geweldig toch!!!
Yep, mijn eerste 'ontmoeting' met een walvis, daar werd ik ook echt wel stil van...
Mooi hoor!
Post a Comment
<< Home