En Ja Hoor, Au!
Gisteren en vandaag heb ik kennis gemaakt met het Amerikaanse 'health care system'. En helaas was de kennismaking niet aangenaam. Dave en ik zijn verzekerd (of dat dachten we toch) via zijn werkgever (lees: ze houden elke maand veel geld van zijn loon af). Mijn verhaal...
Ik bel donderdagochtend (4 oktober 2007) naar het kantoor van onze 'primary care physician' (wat moet doorgaan voor een huisdokter, en die 'referrals' naar specialisten moet schrijven). De eerstvolgende beschikbare afspraak? Eind januari 2008! Echt waar. Ik ben niet van plan zo lang te wachten. ;-)
Twee mogelijke oplossingen: 1. Ga naar de ER (en betaal alles zelf omdat je eigenlijk geen 'emergency care' nodig hebt), 2. Zoek een andere primary care physician (die je vroeger een afspraak kan geven). Op zoek naar een nieuwe PCP dus (want we hebben verzekering dus ik ben niet van plan alles zelf te betalen).
Gelukkig heeft Aetna, onze verzekeringsmaatschappij, een website waarop je een dokter kan zoeken en van dokter kan veranderen. Ik vind een potentiele nieuwe PCP, bel het kantoor om te horen wanneer ze een afspraak kunnen maken, verneem dat ik vrijdag al zou mogen langskomen (joepie!) en probeer mijn PCP te veranderen op de Aetna-website. Uit die 'probeer', kan je al afleiden dat dat niet lukt (later blijkt dat inwoners van Californie niet via de website hun PCP kunnen veranderen, maar dat staat natuurlijk nergens vermeld).
Ik zoek wanhopig een telefoonnummer op de Aetna-website, maar het is duidelijk dat Aetna niet met zijn klanten wenst te praten (lees: geen telefoonnummer te vinden). Uiteindelijk vind ik een nummer en kom (nog maar eens) terecht in zo'n callcenter-applicatie, waar ik na 5 minuten wachten toch een 'live person' aan de lijn krijg, die me verbazend snel helpt en me verteld dat ik nu zonder problemen een afspraak bij mijn nieuwe PCP kan maken. Ik bel en maak een afspraak voor vrijdag.
Vanmiddag om 3 uur stonden Dave en ik bij de nieuwe dokter, een heel vriendelijke jonge vrouw, die me verteld dat ik x-rays moet laten maken van mijn voet en enkel omdat ze niet kan uitmaken of het nu gebroken is of niet. Zij schrijft een referral voor het labo dat de x-rays moet maken en Dave & ik vertrekken. Helaas blijkt na 15 minuten op en neer wandelen (pijnlijk!) dat er geen taxi te vinden is om ons naar het labo te brengen, maar dat blijkt ineens minder erg te zijn als blijkt dat het labo om 4 uur sluit en we daar dus toch niet meer terecht kunnen vandaag. ;-)
Dus nu heb ik een praktisch probleem: Ik weet nog steeds niet wat er mis is met mijn voet. De dokter zei dat als het gebroken is, ik moet stilzitten, en als het niet gebroken is, ik in beweging moet blijven. Maar wat moet ik nu doen als ik niet weet of het gebroken is? Iets tussenin?! ;-)
Ik bel donderdagochtend (4 oktober 2007) naar het kantoor van onze 'primary care physician' (wat moet doorgaan voor een huisdokter, en die 'referrals' naar specialisten moet schrijven). De eerstvolgende beschikbare afspraak? Eind januari 2008! Echt waar. Ik ben niet van plan zo lang te wachten. ;-)
Twee mogelijke oplossingen: 1. Ga naar de ER (en betaal alles zelf omdat je eigenlijk geen 'emergency care' nodig hebt), 2. Zoek een andere primary care physician (die je vroeger een afspraak kan geven). Op zoek naar een nieuwe PCP dus (want we hebben verzekering dus ik ben niet van plan alles zelf te betalen).
Gelukkig heeft Aetna, onze verzekeringsmaatschappij, een website waarop je een dokter kan zoeken en van dokter kan veranderen. Ik vind een potentiele nieuwe PCP, bel het kantoor om te horen wanneer ze een afspraak kunnen maken, verneem dat ik vrijdag al zou mogen langskomen (joepie!) en probeer mijn PCP te veranderen op de Aetna-website. Uit die 'probeer', kan je al afleiden dat dat niet lukt (later blijkt dat inwoners van Californie niet via de website hun PCP kunnen veranderen, maar dat staat natuurlijk nergens vermeld).
Ik zoek wanhopig een telefoonnummer op de Aetna-website, maar het is duidelijk dat Aetna niet met zijn klanten wenst te praten (lees: geen telefoonnummer te vinden). Uiteindelijk vind ik een nummer en kom (nog maar eens) terecht in zo'n callcenter-applicatie, waar ik na 5 minuten wachten toch een 'live person' aan de lijn krijg, die me verbazend snel helpt en me verteld dat ik nu zonder problemen een afspraak bij mijn nieuwe PCP kan maken. Ik bel en maak een afspraak voor vrijdag.
Vanmiddag om 3 uur stonden Dave en ik bij de nieuwe dokter, een heel vriendelijke jonge vrouw, die me verteld dat ik x-rays moet laten maken van mijn voet en enkel omdat ze niet kan uitmaken of het nu gebroken is of niet. Zij schrijft een referral voor het labo dat de x-rays moet maken en Dave & ik vertrekken. Helaas blijkt na 15 minuten op en neer wandelen (pijnlijk!) dat er geen taxi te vinden is om ons naar het labo te brengen, maar dat blijkt ineens minder erg te zijn als blijkt dat het labo om 4 uur sluit en we daar dus toch niet meer terecht kunnen vandaag. ;-)
Dus nu heb ik een praktisch probleem: Ik weet nog steeds niet wat er mis is met mijn voet. De dokter zei dat als het gebroken is, ik moet stilzitten, en als het niet gebroken is, ik in beweging moet blijven. Maar wat moet ik nu doen als ik niet weet of het gebroken is? Iets tussenin?! ;-)
posted by marijke at 5:03 PM
7 Comments:
Argh, jullie hebben Aetna! Zo ongeveer de vreselijkste verzekeringsmaatschappij in dit land (sorry!). Maar je moet toch voor je voet zorgen, dus misschien toch maar ER? (of wordt dat echt niet vergoed?). Aetna staat bekend als "the pits" hier, maar misschien is het aan de westkust anders. Vervelend, dat je nog niets weet! Sterkte!!
En ik weet, dat je Belgisch bent, maar mag ik er nog even bijschrijven, dat ik een absoluut afschuwelijke ervaring met een gebroken enkel heb in het Nederlandse medische systeem? Ik heb daar nu, 20+ jaar later, nog last van. Speel dus niet met zoiets! (mijn ervaring is, dat men alles hier veel serieuzer neemt, maar dat is aan de oostkust)
Ja idd ik zou er ook niet te lang meer mee wachten. Is toch iets dat je nodig hebt...om te wandelen. Verzorg je maar.
Tjongejonge, wat een 'prettig' health care system zeg. Maar eigenlijk begrijp ik niet waarom een gezwollen-blauwe-en-misschien-gebroken enkel/voet niet dringend genoeg zou zijn om naar ER te gaan?
ALs je veronderstelt dat 'iets' gebroken is, dan ga je toch gewoon naar de ER, ben daar ondertussen al menigkeer geweest en de enige pech die je kan hebben is dat je soms lang zit te wachten als het druk is met echt dringende gevallen, maar zelf voor de kosten opdraaien als je een verzekering hebt, daar heb ik nog nooit van gehoor.
Thevens heeft iedere stad een Emergency Care niet aan een ziekenhuis verbonden, die zijn iedere dag open en is een soort priveinstelling in samenwerking met verschillende dokters, maar werken met samen met verzekeringen, juist je co-pay te betalen en die hebben ook een xray toestel. Daar kan je ook terecht voor andere kwaaltjes.
Vaak heeft een stad ook een orthopedisch centrum met verschillende orthopedisten samen in een groep, hebben ook ruime openingsuren en kan je bijna onmiddellijk terecht bij een klein ongeval zoals dit.
Succes.
Zo kom je er wel achter wat voor een verzekering je hebt! Nu nog er achter komen wat er nu mis is met je enkel!
Een arts die je pas een afspraak in januari kan geven is echt niet normaal hoor.
Inderdaad raar dat een arts je pas eind januari kan zien voor een mogelijk gebroken enkel. Hier ben je binnen de 10 minuten behandeld, maar ik woon dan ook wel in een klein stadje (minder dan 100 000 inwoners). Ik heb zelf 2 soorten verzekeringen (die ik zelf betaal gezien ik zelfstandige ben) - eentje is een gewone ziekteverzekering maar heeft een hoge deductible, en dan heb ik ook een accident verzekering die alles betaalt tot 5000 dollar als je een ongeval hebt (gebroken voet is daar zeker bij), en die heeft maar een $100 deductible. Deze accident verzekering kost maar 35 dollar per maand...
Post a Comment
<< Home