Fleet Week

De eerste week van oktober vindt hier traditioneel 'Fleet Week' plaats. Fleet Week is een kans voor de burgers van Noord-Californie om de mannen en vrouwen die dienen in de Navy, Coast Guard en Marines te eren (deze omschrijving komt niet van mij maar van de officiele Fleet Week website). ;-) Van donderdag tot en met dinsdag zijn er een heleboel activiteiten waaronder scheepsbezoeken, flight shows,... En vooral heel veel 'drunken sailors' in de stad.



Gisterenochtend was het officiele begin van Fleet Week met een parade van schepen in de baai. Dave en ik waren vroeg opgestaan en hadden een goed plekje uitgezocht aan het water van waar we van de Golden Gate Bridge tot voorbij Alcatraz konden kijken. Samen met duizenden vaderlandslievende Amerikanen (een heel ander publiek dan dat van Lovefest enkele weekends geleden). Het hele spektakel begon natuurlijk met het volkslied van de Verenigde Staten dat ik ondertussen al beter ken en kan meezingen dan de Brabanconne (die ik nooit gekend heb). En dan kwamen de bootjes: USS Nimitz (een aircraft carrier, en een heel indrukwekkende boot), USS Bonhomme Richard (een amphibious assault ship, waar amfibiebootjes uit komen),... Allemaal oorlogsschepen dus, en de commentator sprak dan ook de hele tijd over de verschillende missies in de 'war on terror' waar deze boten aan hadden deelgenomen. Heel indrukwekkend om te horen en zien allemaal, maar je mag er niet aan denken wat het weer allemaal gekost heeft: New Orleans ligt nog helemaal in puin na een orkaan ondertussen een jaar geleden (en we hebben geen geld om het herop te bouwen), maar kijk, we hebben een hele oorlogsvloot die niks beter te doen heeft dan te komen feesten in San Francisco op kosten van de belastingbetaler! ;-)

Toen we 's avonds terug thuis kwamen, bleek dat de twee grootste schepen hier vlak voor de deur voor anker liggen (tot grote blijdschap van Dave). Eentje ligt aan de kade, maar de USS Nimitz is daar te groot voor en die dobbert in de baai. Dat brengt heel wat commotie met zich mee: Alle soldaten (of matrozen, officieren,...) komen bij ons aan wal, er patrouilleren helicopters boven dat stuk van de baai (en ons appartement) en er varen constant kleine bootjes rond de grote boten om te beletten dat er iemand een aanslag zou plegen. Voel ik mij nu veilig? Nee, absoluut niet, ik heb het niet begrepen op wapens (ik krijg al rillingen als ik een pistool zie), en nu ligt er een oorlogsvloot voor mijn deur (van een land dat niet echt populair is bij zogenaamde terroristenstaten) waarvan het grootste deel van de bemanning vier dagen lang dronken zal zijn (wat volgens mij een perfect tijdstip is om een aanslag te plegen, maar wat ken ik daar uiteindelijk van?).

Ach, ik zal er maar vanuit gaan dat ze hier weten waar ze mee bezig zijn en dat er uitgebreide veiligheidsmaatregelen genomen zijn. En dan zal ik maar wat gaan genieten van al die uniformen in de stad... ;-)