Verhuis

Ik heb vandaag een tweede blog opgestart: Terug In Belgie. Ben er nog niet zeker van of er veel mee zal gebeuren, maar wat er gebeurt, kan je vanaf nu daar vinden ipv hier.

VDAB (2)

Vervolg op de voorgaande blogpost...

Vandaag kreeg ik een mailtje van de VDAB waarin volgend pareltje te bewonderen viel: "U bent ingeschreven als werkzoekende bij de VDAB. Dit betekent dat u op zoek bent naar werk." Gelukkig dat ze me uitleggen wat "werkzoekend" wil zeggen, ik had het anders nooit geweten. ;-)

Misschien moet ik een mailtje terugsturen: "Ik ben nederlandstalig. Dit betekent dat ik Nederlands spreek, lees en schrijf." En zelfs zodanig goed dat ik woorden met vier lettergrepen begrijp.

VDAB

Nu ik terug in Belgie woon, ben ik natuurlijk op zoek naar een nieuwe job. Ik heb me ingeschreven bij de VDAB, maar denk niet dat ik via deze weg een job zal vinden: Ik erger me namelijk dood aan hun website en heb al verschillende keren op punt gestaan mijn computer weg te gooien omdat ik zo gefrustreerd was. Ik zocht op: regio Antwerpen, voltijds, alle jobs (behalve studentenjobs), met als trefwoord 'marketing'. En kreeg als eerste zoekresultaat: jobstudent voor juli bij Randstad. Da's toch ongelooflijk?! En zo gaat het de hele tijd: als je zoekt op voltijdse jobs krijg je ook deeltijdse jobs, als je zoekt op 'regio Schoten' is de eerste vacature in Schelle, als het systeem aangeeft dat er 4 vacatures beantwoorden aan jouw zoekcriteria en je wil die bekijken dan blijken er ineens 157 vacatures gevonden te zijn (die geen van allen beantwoorden aan de zoekcriteria),... En zo'n idioot systeem zou mij aan een nieuwe job moeten helpen, ik denk het precies niet. Ik heb er ook enkele testen gedaan, en daaruit werd afgeleid dat de job die mij het meest zou liggen mandenvlechter of houtbewerker is (volgens mij een onmiddellijk ticket voor invaliditeit want ik ben vreselijk onhandig)! Hopelijk brengen Vacature of Jobat meer (wijzere) raad...

Starbucks

Lap, ons vertrek uit Amerika laat z'n invloed op de economie daar al voelen: Starbucks gaat meer dan 500 winkels sluiten en 7% van de werknemers ontslaan (dat zijn meer dan 12000 full- en parttime werknemers)! De hoge benzineprijzen zorgen ervoor dat veel Amerikanen minder uitgeven aan extraatjes, waaronder koffie blijkbaar valt. Ook het feit dat andere grote bedrijven, zoals McDonalds, nu "specialty coffee" aanbieden, zorgt voor problemen. Onze twee grande non-fat lattes with whipped cream per dag hebben nu blijkbaar de doorslag gegeven... ;-)

Thuis

He, he, eindelijk eens vijf minuten tijd om een blogpostje te schrijven... We zijn zondagnamiddag (na een saaie vlucht van San Francisco naar Londen, vijf uur wachten in Londen, en dan een turbulente vlucht naar Brussel) aangekomen, en maandagochtend onmiddellijk vertrokken om alle papierwerk in orde te brengen. Dat is natuurlijk niet gelukt, maar dat hadden we ook niet verwacht. We zijn erin geslaagd ons in te schrijven in de gemeente Schoten, al moet de wijkagent eerst nog komen controleren of we hier wel wonen vooraleer we onze nieuwe identiteitskaart kunnen aanvragen. Ik ben terug ingeschreven als "werkloze werkzoekende". We hebben onze ouders, grootouders en broers, en vanaf vandaag beginnen we vrienden te bezoeken. Een druk programma dus.

Het enige probleem momenteel (maar 't is er jammer genoeg een groot) is onze aansluiting bij de mutualiteit. Omdat we twee jaar zijn weg geweest en ze twee jaar terug tellen voor de rechten, hebben wij nu geen rechten (rechten voor 2009 worden berekend op bijdragen van 2007, maar dan hebben wij niks betaald omdat we in het buitenland woonden). Dat vind ik heel normaal en ik ben bereid om bij te betalen zodat we wel rechten hebben in 2008 - 2009. Maar da's blijkbaar nog niet zo simpel. Waarom we dan geen "refund" krijgen voor onze rechten in 2006 - 2008 (waar we tenslotte voor betaald hebben in 2004 - 2006) kan niemand ons uitleggen (dat is nu eenmaal de wet, en het is best dat je je daar geen vragen over stelt). Daar komt dan nog bij dat we in Amerika verzekerd waren, wat blijkbaar een domme zet was, want nu moet die verzekering in Belgie geregulariseerd worden vooraleer we ons bij de mutualiteit kunnen aansluiten (en dat zou zomaar eventjes zes maanden duren). Het is een soep, en als er iemand ervaring mee heeft (vooral dan met de mogelijke oplossingen) horen we dat graag!

Trouwens nog een tip aan Belgen die terugkeren: Sluit alvast een hospitalisatieverzekering af (10 maanden voor je terugkomt) zodat de wachttijd afgelopen is tegen jouw terugkeer. Wij moeten nu een hospitalisatieverzekering afsluiten die we niet kunnen gebruiken (want je moet aangesloten zijn bij een mutualiteit voor je je hospitalisatieverzekering mag gebruiken), gewoon omdat de wachttijd dan kan beginnen lopen.

Maar we zijn wel blij dat we terug "thuis" zijn...

Vertrek

Het laatste avondmaal gisteren met Bart & Sofie was heel gezellig: sushi bij Sushi Groove South gevolgd door dessert bij Tryptich (waar ik voor de laatste keer heel Amerikaans heb geklaagd over het eten, dat zal ik moeten afleren nu we terug naar Belgie verhuizen). En nogmaals, Bart & Sofie, bedankt voor het cadeautje! Ik ben nu een "published author", en ben daar zeer trots op. ;-)


Onze laatste taxirit in San Francisco was ook typisch: 't was namelijk in een Toyota Prius hybrid car!

Deze post schrijf ik vanuit de United Business Class Departure Lounge op San Francisco International Airport. Ik ben heel blij dat we onze miles gebruikt hebben om die upgrade te verkrijgen want de toiletten in deze lounge zijn wel veel leuker (lees: groter en properder) dan de gewone toiletten, en de zeteltjes zijn ook aangenamer.

Voila, ik ga nog wat rondwandelen want seffens moet ik lang stilzitten. Ja, ik weet dat je in het vliegtuig ook kan rondwandelen, maar dat geldt niet voor mij: ik zit de hele tijd verstijfd van angst in mijn stoeltje. ;-) (En een smiley om het af te leren!)

Last Day

Gisterenavond om 19 uur zijn we vertrokken uit ons appartementje, en 20 minuutjes later waren we al ingechecked in ons hotel voor twee nachten, het Grand Hyatt op Union Square. Een zalig warme douche (alles deed pijn omdat ik op mijn knieen de keuken- en badkamervloer had zitten schuren, tja, eigen schuld want ik had de schuurborstel laten inpakken) en een taxirit later zaten we bij Range aan tafel voor weer een lekker dinner: puree of broccoli romanesco soup with gruyere cheese croutons en california bass with corn, baby turnips, pancetta and parsley puree voor mij, een huisgemaakte sausage met witte bonen en roasted chicken with a beet, toasted walnut and arugula bread salad voor Dave, gevolgd door een rhubarb crumble with strawberry icecream (die we gesplit hebben want we hadden geen plaats meer voor elk een volledig dessert). Mmm, dit neerschrijven zorgt ervoor dat ik weer honger krijg.

Vanochtend dan terug naar het appartement voor de overdracht (heel snel gebeurd, we zouden onze volledige borg moeten terugkrijgen), langs Starbucks voor mijn voorlaatste non-fat latte with whipped cream, dan naar de bank voor de wire transfers (Dave heeft er 2 uur gezeten voordat het geregeld was, maar nu zou het in orde moeten zijn), vervolgens een laatste keer quiche gaan eten bij The Butler and The Chef (niman ranch smoked bacon quiche, Dave was heel blij) en dan (zoals altijd voor ik naar Belgie vertrek, en ook voor de laatste keer) mijn nagels laten verzorgen bij The Polished Lounge. En nu zitten we op de hotelkamer, om de koffers opnieuw in te pakken, zodat we morgen op het vliegtuig kunnen stappen. Vanavond nog op restaurant met Bart & Sofie, vroeg gaan slapen, vroeg opstaan, en dan zit onze tijd in San Francisco erop...

PS: Dave werkt niet meer voor G en heeft dus ook geen gsm meer, dat wil zeggen dat wij momenteel onbereikbaar zijn via telefoon (mijn Amerikaanse gsm heeft geen belwaarde meer). Dat wil ook zeggen dat wij pas kunnen telefoneren als we in Brussel aankomen (want onze Belgische gsm's werken enkel in Belgie).

Bye Bye 501 Delancey

Dit is mijn laatste blogpost vanuit ons appartement op 501 Delancey Street in San Francisco. Ik zit hier op de grond (nog niet gestofzuigd) tussen de dozen (vol ingepakte meubels en spullen allerhande), met een draadje aan mijn laptop om op het internet te kunnen (wireless network is foetsie) terwijl de verhuizers de vrachtwagen aan het inladen zijn. Ik heb de keukenkasten uitgekuist en de badkamer gepoetst (maar elke keer als die verhuizers naar het toilet gaan, kan ik opnieuw beginnen). Als de verhuizers weg zijn, moeten we nog de ijskast en oven uitkuisen en het hele appartement stofzuigen. Morgenochtend moeten we dan terugkomen voor de "final walk-through", de papieren tekenen en dan krijgen we hopelijk onze waarborg terug.

Ondertussen is Dave terug van een allerlaatste (laat ons hopen) uitstap naar G en hij is nu officieel werkloos (vanaf 1 juli dan toch)! Nooit gedacht dat ik zo blij zou zijn de dag dat mijn echtgenoot ontslagen werd. ;-) Al is "blij" misschien een verkeerd woord, "opgelucht" beschrijft de toestand beter.

Nu moeten we enkel het geld nog wegkrijgen uit Amerika, en laat er nu niemand zeggen "Schrijf het gewoon over" want we wonen hier tenslotte in het land van de prehistorische banken. Eerst moeten de cheques goedgekeurd worden door de bank, dan wordt het geld op onze rekening gestort en dan mogen we een "wire transfer" doen, die dan hopelijk in Belgie aankomt (dat zou er drie dagen over doen). Als die niet aankomt, hebben we een probleem want wij zitten tegen dan al wel terug in Belgie. Okay, ik zal met twee woorden spreken want we vliegen over Londen, maar ik denk toch niet dat we er langer dan drie dagen over gaan doen om thuis te geraken). ;-)

De laatste loodjes dus...

Stilletjes

't Is weer stilletjes op mijn blog, dus dat wil zeggen dat het druk is in mijn "echte" leven. We doen de hele tijd dingen "voor de laatste keer", zoals gisteren margarita's gaan drinken bij Tres Agaves of vanmiddag een old-fashioned tuna melt gaan eten bij Crossroads,... En minder leuk: de laatste was en strijk in San Francisco. ;-) Zondag hebben we iets zowel voor de eerste als laatste keer gedaan: een BBQ met uitzicht op de Golden Gate Bridge. Heel gezellig, maar wel een beetje frisjes.

Het uitzicht vanaf de tafel

Morgen (woensdag) pakken we onze valiezen in, donderdag komt de verhuisfirma en dragen we (hopelijk, als de hele verhuis gebeurd is) het appartement terug over (en gaan we 's avonds voor de laatste keer bij Range eten), en vrijdag moeten dan de laatste zaken geregeld worden (afsluiten van de bankrekening enzo). In de tussentijd wachten we op het einde van de hele soap met G (het bedrijf waar Dave nog altijd voor werkt), en waar nog altijd geen akkoord mee bereikt is. En zaterdag vliegen we dan (in business class zelfs) terug richting Belgie (via Londen). Als we ingepakt geraken natuurlijk... ;-)

Union Square

Vanochtend om 7.15 uur waren Dave en ik al onderweg om de huurauto terug te brengen. Op dat onzalige uur (volgens Dave) was het nog rustig op Union Square, een uitgelezen kans om wat foto's te nemen. Sinds donderdag hangt er namelijk een gigantisch spandoek aan Macy's, wat volgens De Standaard voor files in San Francisco zorgt. Ja, ja, een Belgische krant bericht over files in San Francisco (files die er trouwens niet staan, maar kom, ze zullen hun bronnen weer niet gechecked hebben). En dit is de oorzaak van de niet-bestaande files:


Een halfnaakte man zou het verkeer in San Francisco ophouden? Amai, d'er zouden hier alle dagen nogal monsterfiles staan! ;-)